Po licznych zapowiedziach sprawa odejścia Jarosława Kaczyńskiego z rządu zdaje się zbliżać wielkimi krokami. Prezes Prawa i Sprawiedliwości w ostatnim czasie oficjalnie zapewnił, że planuje skupić się na reformach wewnątrz partii. Tymczasem Krzysztof Sobolewski zmienił narrację, wskazując, iż... decyzja jeszcze nie zapadła.
– To już decyzja pana prezesa Jarosława Kaczyńskiego. O tym, czy i kiedy to nastąpi, to już pan prezes będzie komunikował osobiście – powiedział Krzysztof Sobolewski, pytany o plany odejścia prezesa Prawa i Sprawiedliwości z Rady Ministrów.
– Mogę powiedzieć, że w tym kontekście dzisiejszy dzień może być dosyć istotny – dodał, wywołując zainteresowanie Krzysztofa Ziemca. Pracownik TVP zapytał, kto może zastąpić wicepremier w rządzie Mateusza Morawieckiego.
– Jeśli taka decyzja zapadłaby, pan prezes Kaczyński będzie o tym komunikował. Dalsze kwestie to tylko i wyłącznie dywagacje – stwierdził polityk. Ziemiec dopytał o nieoficjalne informacje Radia Zet, według których polityka ma zastąpić Mariusz Błaszczak.
– Ja nie chcę wchodzić w dywagacje, kto ewentualnie... Pan Błaszczak spełnia wszelkie kryteria – ocenił. Chwilę później Sobolewski zaczął... wycofywać się ze złożonych deklaracji.
– Ale nie ma teraz decyzji o tym, żeby pan prezes Kaczyński odchodził z rządu ani tym bardziej, kto miałby go zastąpić – sprostował.
Sekretarz generalny Prawa i Sprawiedliwości został zapytany, czy odejście z rządu oznacza odejście Jarosława Kaczyńskiego z polityki. – Nie ma takiej możliwości – skwitował.
Nagła zmiana narracji może budzić zaskoczenie, bowiem Jarosław Kaczyński wprost ogłosił, że zamierza odejść z rządu. To, że decyzja zapadła jest już jasne. Nie jest jednak jasne, kiedy dojdzie do dymisji i kto zastąpi prezesa.
Jak pisaliśmy w naTemat, powodem zmian w rządzie ma być chęć skupienia się na polityce wewnątrzpartyjnej. W planach wicepremiera jest mobilizacja działaczy partyjnych, zorganizowanie objazdu po Polsce oraz radykalna reforma struktur ugrupowania.
Skupienie się na samej partii ma pomóc obozowi władzy w walce o trzecią kadencję bez konieczności sięgania po koalicjantów o wątpliwej wiarygodności.