Annie Ernaux została laureatką literackiej nagrody Nobla. Czy jej książki są dostępne w Polsce?

Annie Ernaux to francuska pisarka, która urodziła się w 1940 roku w niewielkiej miejscowości Lillebonne w regionie Normandii. Wychowanie w robotniczej dzielnicy Yvetot miało kluczowe znaczenie dla jej twórczości klasyfikowanej jako autobiograficznej, w której nie tylko pojawiają się wątki klasowe, ale również feministyczne.

W swoim debiucie wydanym w 1974 roku, czyli "Les Armoires vides" literatka skupia się na losie studentki z robotniczej dzielnicy, która musi poddać się aborcji.

Ernaux studiowała na uniwersytetach w Rouen, a następnie w Bordeaux, gdzie najpierw uzyskała dyplom nauczyciela, a później dyplom z literatury nowoczesnej. Na początku lat 70. pisarka nauczała w Bonneville Lycée w college'u Évire w Annecy-le-Vieux, a następnie w Pontoise. Później dołączyła do National Centre for Distance Education (Centre national d'enseignement à distance – CNED), gdzie pracowała przez 23 lata.

"Konsekwentnie i z różnych perspektyw przygląda się życiu naznaczonemu podziałami płciowymi, językowymi i klasowymi" - powiedziano o Annie Ernaux, w uzasadnieniu dotyczącym przyznania jej literackiej nagrody Nobla.

Nagrodzona literacką nagrodą Nobla pisarka wydała ponad dwadzieścia książek, jednak na język polski zostały przetłumaczone niestety tylko dwie. Niedawno wydawnictwo Czarne wydało "Lata", które były głośną pozycją w środowiskach zainteresowanych literaturą.

"Ernaux mierzy się z zagadnieniami rewolucji obyczajowej, postępującego konsumpcjonizmu i sekularyzacji, przywołuje przełomowe momenty dla historii Francji i Europy. 'Chciałabym te liczne obrazy siebie, rozdzielone, niezsynchronizowane, połączyć nicią opowieści o swojej egzystencji od narodzin w czasie II wojny światowej aż do dzisiaj. O istnieniu poszczególnym, lecz jednocześnie wtopionym w historię pokolenia'" – czytamy w oficjalnym opisie książki na stronie wydawnictwa.

Wcześniej książkę francuskiej pisarki "Miejsce" wydał Państwowy Instytut Wydawniczy, jednak miało to miejsce ponad 30 lat temu, bo w 1989 roku.

"To mikropowieść, za którą autorce przyznano Nagrodę Renaudot w 1984 roku. Autobiograficzna opowieść o relacjach z ojcem. Poznajemy także życie w niewielkim miasteczku z perspektywy narratorki snującej swoją historię o dorastaniu oraz późniejszym życiu poza rodzinnymi stronami" – napisano na okładce książki.