Edwarda Furlonga kojarzą dosłownie wszyscy – zagrał młodego Johna Connora w kultowym filmie "Terminator 2". W ostatnich latach jednak niemal kompletnie zniknął z Hollywood i ogólnie showbiznesu. Co się z nim stało? To nie był klasyczny scenariusz o upadku po przygodach z kokainą.
Edward Furlong miał wszystko to, za czym szaleje wiele kobiet - był utalentowany, sławny, ładny i buntowniczy. Niestety wizerunek bad boya z ekranu miał też odzwierciedlenie w rzeczywistości - i to w tej dosłownej formie. Za stosowanie przemocy wobec swoich partnerek trafił w końcu do więzienia. Karierę zniszczyły mu też narkotyki, a zapowiadała się tak pięknie...
Jeżeli jakoś specjalnie nie śledziliśmy jego historii lub nie oglądamy namiętnie wszystkich wychodzących filmów, do głowy przychodzi nam tylko jego rola z Arnoldem Schwarzeneggerem w filmie z 1991 roku. Furlong ma jeszcze inne świetne występy - chociażby w "Więźniu nienawiści" z 1998 roku, gdzie wcielił się w postać młodego naziola zafascynowanego swoim bratem ze swastyką na klacie (Edward Norton).
Na tym jednak nie koniec. W "Sercu Ameryki" w 1992 r. zagrał syna złodzieja (Jeff Bridges) i ta drugoplanowa rola przyniosła mu nominację (jedną z dwóch ostatnich) do nagrody Independent Spirit. Doskonale odnajdywał się w dramatach, m.in. "Nasz własny dom" (1993), "Mała Odessa" (1994 r.), "Harfa Traw" (1995 r.) i "Wczoraj i Dziś" (1996 r.) oraz horrorach "Smętarz dla zwierzaków II" (1992 r. i też był nominowany do Saturna), "Elektroniczna ruletka" (1994 .r) i "Kruk 4" (2005 r.).
Szczyt popularności osiągnął w latach 90. Później, oprócz wspomnianego "Kruka", zagrał w zaledwie kilku filmach i w większości nie były to nawet role drugoplanowe. W "Green Hornet" (2011 r.) pojawia się w dwóch scenach, a w "Terminator: Mroczne przeznaczenie" (2019 r.) zagrał tylko twarzą, która została użyta przez speców od animacji komputerowej w scenie otwierającej film. Młody John Connor zostaje w niej kropnięty przez Arniego.
W serialach nie grał prawie wcale (miał niewielkie epizody w "CSI: NY" i "Star Trek: Renegades"), ale za to wystąpił w kilku teledyskach i to nie byle kogo: Aerosmith - "Livin' on the Edge" oraz Metallica - "The Unnamed Feeling". Rozpoczął też swoją karierę muzyczną - w 1992 r. wypuścił rockową płytę w Japonii - "Hold On Tight", która była hitem w Kraju Kwitnącej Wiśni". Tytułowa piosenka wyprzedziła nawet tam na moment "I Will Always Love You" Whitney Houston. Jednak wszystkie te sukcesy poszły potem na marne.
Edward Furlong wychowywał się bez ojca - jego matka Eleanor Torres nigdy mu o nim nie powiedziała, co miało też wpłynąć na jego relację z nią. Po długiej batalii sądowej został przygarnięty przez jej siostrę Nancy i ich przyrodniego brata Sean Furlong (zmienił po nim nazwisko) w 1991 roku. Stali się jego opiekunami prawnymi i menadżerami. "Zamieszkałem z Seanem i Nancy, bo byłem z nimi szczęśliwszy" – mówił w wywiadzie. Niedługo później zaczął rozrabiać. Za rolę w "Terminatorze 2" miał dostać 30 tysięcy dolarów, co z pewnością ułatwiło mu ucieczkę z domu w wieku 16 lat. Nie zwiał w pojedynkę. Na planie poznał Jacqueline Domac (miał wtedy 13 lat, a ona 26). Najpierw została zatrudniona jako jego prywatna nauczycielka, a potem stała się jego ukochaną i agentką.
Wujek Sean próbował zakończyć ten związek i nawet złożył zawiadomienie o gwałt. W 1994 roku w Kalifornii zmieniło się bowiem prawo i można było ścigać kobiety za kontakty seksualne z nieletnimi. Policja jednak rozłożyła ręce, bo chłopak się nie skarżył. Z Domac był przez 5 lat. Rozstali się, gdy oskarżyła Furlonga o pobicie, a także domagała się 110 tys. dolarów za pracę w charakterze agentki.
W dokumentach sądowych mogliśmy przeczytać, że zaatakował ją w domu "rzucając w nią przedmiotami, krzycząc na nią, biegnąc w jej stronę i wymachując pięściami". Później 21-letni wówczas gwiazdor miał ją przygnieść do łóżka i bić pięściami po głowie. Takie sytuacje miały zdarzać się wcześniej, a Domac czuła się jak "maltretowana żona" i bała się iść z tym na policję. Nie mogłem znaleźć informacji, jak zakończył się ten proces.
W 2006 roku ożenił się z Rachael Bellą poznaną na planie filmu "Jimmy and Judy" (tym razem starszą tylko o 7 lat). W tym samym roku doczekali się syna Ethana, ale ich małżeństwo nie wytrzymało długo. W 2009 roku Bella wniosła o rozwód, a także o zakaz zbliżania się (miał ją uderzyć pięścią w twarz w szale narkotykowym). Później jednak, w tym drugim przypadku, zmieniła zdanie i chciała to unieważnić, by ojciec mógł widywać syna.
Mogła tego później żałować. W czasie spotkań z Ethanem w jakiś sposób sześciolatek miał zażyć kokainę. W dokumentach rozwodowych dowodziła, że w 2012 r. syn miał uzyskać pozytywny wynik testu na obecność narkotyku. Od tamtego czasu Furlong mógł spotykać się z pociechą tylko pod nadzorem. W 2014 r. ich małżeństwo rozpadło się na dobre.
Skoro o narkotykach mowa – Edward Furlong wpadł w nie po uszy, a także nadużywał alkoholu. Zaczęło się po rozstaniu z Jacqueline Domac. Sam przyznał, że z przerwami ćpał od 22 do 26 roku życia (1999-2003 r.). W wywiadzie z 2006 roku mówił, że już tego robi. Po późniejszej sytuacji z jego żoną i synem możemy sądzić, że jednak wrócił do ćpania.
Nie skończył z narkotykami, a także z biciem partnerek. W październiku 2012 roku został aresztowany z zarzutem stosowania przemocy domowej. Tym razem jego ofiarą była aktorka Monica Keena ("Freddy kontra Jason", "Jezioro marzeń"). Łącznie trzy razy wzywała policję w ciągu kilku miesięcy i trzy razy był aresztowany. W końcu w styczniu 2013 roku trafił za kratki i nie mógł ubiegać się o wyjście za kaucją.
W marcu 2013 roku skazano go na 180 dni więzienia - za "użycie siły" wobec Keeny, a był wtedy na zwolnieniu warunkowym, a także naruszył zakaz zbliżania się. Wyszedł wcześnie i myślicie, że się poprawił? Nie. W maju ponownie został aresztowany za napaść na byłą dziewczynę.
Uniknął wyroku więzienia, bo zgodził się na 5-letni okres próbny, 90-dniowy odwyk i roczną terapię z zakresu przemocy domowej. W sumie spędził 61 dni w więzieniu. Co ciekawe, mimo takich przejść, Monica Keena nadal utrzymywała z nim kontakt, pomagała mu w opiece nad synem, a także byli widywani wspólnie np. w 2020 r.
Edward Furlong stał się topową dziecięcą gwiazdą zaraz po Macaulayu Culkinie. Aktor grający tytułowego "Kevina samego w domu" (1990 r.) też później wpadł w ciąg narkotykowy i zmienił się nie do poznania, ale ma zupełnie inną historię i nie był przemocowcem. Obaj jednak ostateczni wyszli na prostą.
Furlong jest stałym bywalcem konwentów i spotkań z fanami, a w tym roku zobaczymy go w horrorze "The Forest Hills". W kolejce czekają jeszcze takie produkcje jak "Heart of a Champion", "Karma" i "The Endless Whispers". To jednak tylko cień dawnej kariery, a Hollywood raczej niechętnie będzie chciało go z powrotem. I nie ma co się dziwić.
Wcześniej, w 2013 r., poszedł na zasądzony odwyk, a od 2018 roku zapewnia, że jest trzeźwy. Dodatkowo uczęszcza na spotkania Anonimowych Alkoholików. Początkowo obawiał się życia bez używek, bo musiałby świadomie stawiać czoła temu, kim jest i kim był. W końcu jednak się przemógł, gdy raz spojrzał w lustro i nie rozpoznał w nim siebie.
Nie tylko on nie może siebie poznać. Aktor stracił nie tylko twarz - w przenośni, ale i cały swój dawny urok. Na nowych zdjęcia dopiero po chwili dostrzegamy, że to ten sam człowiek, co kiedyś grał Johna Connora. Ponadto przez metamfetaminę wyleciały i popsuły mu się niemal wszystkie zęby, ale w zeszłym roku wstawiono mu nowe.
"Kiedy brałem narkotyki zrobiłem w ch*ja wiele osób. Odzyskanie zaufania ludzi, którzy z tobą pracują, kiedy tak bardzo ich olewałeś, to długi proces" – powiedział w wywiadzie w 2022 roku. W przeciwieństwie do Culkina, Furlongowi będzie o wiele trudniej odzyskać sympatię widzów, o ile kiedykolwiek to mu się uda zrobić.
Edward Furlong
Zobacz także