Po Australian Open: To niesprawiedliwe, że w tenisie zarobki kobiet i mężczyzn są takie same

Wszystkim tym, którzy przeczytawszy sam lead, zaczęli kręcić nosem, chcę zadać jedno pytanie: Czy poza spotkaniami Agnieszki Radwańskiej zdarza wam się oglądać inne mecze kobiet? Pytam, bo przypominam sobie właśnie sobotni poranek, kiedy to w finale turnieju pań Wiktoria Azarenka pokonywała Chinkę Na Li. Na Twitterze była cisza, mało kto oglądał mecz, mało kto o nim mówił. A jak już, to odnosił się do jęków, wydawanych przy odbijaniu piłki przez Białorusinkę.

Fajerwerki tylko w powietrzu
Minął dzień i ten sam Twitter mocno emocjonował się męskim meczem o tytuł. "Come on, Andy!" - napisało kilku znajomych przed meczem. "Po meczu. Djoković to już wygrał" - przesądziło kilku innych już na początku czwartego seta. Zresztą ten sam Twitter żył też dwoma kapitalnymi pięciosetówkami - półfinałem Andy Murraya z Rogerem Federerem i meczem w czwartej rundzie, kiedy późniejszy triumfator - Novak Djoković - był o o krok od porażki z genialnie grającym szwajcarskim tenisistą Stanislasem Wawrinką.

Sam finał z Na Li można podsumować krótko. Fajerwerki, owszem, były, ale tylko w powietrzu. Gdy zawodniczki odpoczywały między gemami, zorganizowano efektowny pokaz sztucznych ogni z okazji Australian Day. Azarenka wygrała, bo w trzecim decydującym secie grała po prostu poprawnie. Defensywnie, uparcie przebijając na drugą stronę, nie myląc się. Po drugiej stronie siatki miała Chinkę, której wykres obrazujący formę byłby sinusoidą. Kilka udanych zagrań z rzędu, a potem kilka żenujących wręcz błędów. Też jeden po drugim.

Siedem jej meczów jak dwa mecze jego
- Na tym turnieju brakowało mi dobrych meczów pań - to inne słowa Fibaka. Pytanie, czy takich meczów w tenisie kobiet nie brakuje od dobrych paru lat? Czy nie jest przypadkiem tak, że u pań mecze bez historii, kończące się wynikami 6:0, 6:0 albo 6:1, 6:1 zdarzają się dużo częściej? A mecze, które pamiętamy długo, grane są raz na parę lat? Te pytania moim zdaniem są retoryczne.

To nie jest uczciwe
Przy tamtej okazji problemowi poświęcił swój tekst "SuperExpress". Czytam ten artykuł, a tam taki oto trafny komentarz Wojciecha Fibaka: "Mężczyźni walczyli do upadłego. Djoković już umierał na korcie, ale podniósł się i wygrał. A Szarapowa przy stanie 2:0 w drugim secie przestała grać i do końca meczu wygrała jednego gema, w dodatku przypadkiem. I dostała za to tyle, co Nadal! To nie jest uczciwe, ale nie mamy na to żadnego wpływu".

Myślicie, że wszystkie byłe tenisistki popierają ten projekt? Nic bardziej mylnego. Joanna Sakowicz, była tenisistka, obecnie komentuje mecze na antenie Eurosportu. W tym samym tekście ona wypowiada się tak: "Powinna być różnica w zarobkach tenisistów i tenisistek. Może trzeba by wprowadzić jakieś premie za mecze pięciosetowe? Nie może być tak, że za 6 godzin na korcie należy się tyle samo, co za godzinę i 20 minut".

Szarapowa: Mnie ogląda więcej widzów
Tego, jak ciężkie mogą być mecze mężczyzn, doświadczył na tegorocznym Australian Open Francuz Gilles Simon. Ze swoim rodakiem Gaelem Monfilsem stoczył pięciosetowy bój, a jedna z wymian składała się nawet z 71 uderzeń. Simon to w całej sprawie bardzo ciekawa postać. Zasiada w Radzie Zawodników, reprezentując tenisistów z całego świata. Pierwszą sprawą, którą poruszył, były właśnie zarobki. Argument Simona jest prosty, brzmi mniej więcej tak, jak to, co opisałem wcześniej: "spędzamy na korcie dwa razy więcej czasu, a oczywiste jest, że nasz tenis stoi na dużo wyższym poziomie".

Simon, co zrozumiałe, z miejsca stał się wrogiem numer 1 najlepszych tenisistek, które poczuły się zagrożone. Głos w całej sprawie zabrała Maria Szarapowa, używając dwóch argumentów. - Wyraźnie widać, że na moje mecze przychodzi dużo więcej widzów niż na mecze Simona - stwierdziła Rosjanka, a potem dodała, już odnosząc się do całego żeńskiego tenisa: - To nasza praca, wkładamy w nią 100 procent wysiłku, tak samo jak mężczyźni, i chcemy dostać taką samą zapłatę. Inne zawodniczki podkreślają, że w niemal każdej dyscyplinie sportu kobiety mają gorsze wyniki od mężczyzn. Że to coś normalnego, wynikającego z ludzkiej konstrukcji.

Pięć setów kobiet? Nie, bo w końcu ktoś zaśnie
Oczywiście, Szarapowa i jej koleżanki mają rację. Tych argumentów nie da się zakwestionować. Tylko że tenis jest skrajnym przykładem przepaści w poziomie ze względu na płeć. Nie jestem seksistą, który z definicji sport w wykonaniu kobiet uważa za niegodny uwagi. Na przykład biegi narciarskie pań oglądam z wielkim zainteresowaniem. I oglądałbym, nawet gdyby nie startowała w nich Justyna Kowalczyk. Bo stoją na wysokim poziomie. Bo coś się dzieje. Ucieczki, pogonie. Nie ma sytuacji takiej jak u mężczyzn, gdzie mamy bieg ze startu wspólnego na 50 kilometrów, a wszystko i tak rozegra się na finiszu.