Zmarła dziennikarka radiowa i telewizyjna Ewa Wanat. W latach 2003-2012 była redaktor naczelną radia TOK FM. Pracowała też w Polskim Radiu RDC. Smutną informację potwierdziła przyjaciółka dziennikarki. Ewa Wanat miała 61 lat.
Ewa Wanat była dziennikarką, ale też pisarką i autorką książek. W latach 2003-2012 kierowała redakcją radia TOK FM. Wspólnie z prof. Andrzejem Depko współprowadziła też audycję "Kochaj się długo i zdrowo". W latach 2013-2015 była redaktor naczelną i dyrektor programową Radia Dla Ciebie. W 2015 roku – razem z Rafałem Betlejewskim i Tomaszem Stawiszyńskim – stworzyła radio Medium Publiczne. Współpracowała też z kilkoma redakcjami.
W swojej bogatej karierze Ewa Wanat opublikowała zbiór swoich wywiadów "Biało-czarna" (2016), a za książkę "Deutsche nasz. Reportaże berlińskie" otrzymała nagrodę im. Beaty Pawlak. Ponadto napisała książkę o rewolucji seksualnej "Pieprzyć wstyd", była też współautorką książki "Chuć, czyli normalne rozmowy o perwersyjnym seksie".
Informację o śmierci Ewy Wanat potwierdziła jej przyjaciółka. Dziennikarka zmarła w środę 13 grudnia wieczorem w Berlinie.
"Są takie płomienie, które nawet jeśli zgasną, pozostawiają po sobie ogrom ciepła. Dziś wieczorem w Berlinie Henningsdorf odeszła od nas Ewa Wanat. Tak niewiele czasu miałyśmy ze sobą, za mało... Żegnaj, przyjaciółko…" – napisała na Facebooku dziennikarka i pisarka Dorota Danielewicz.
"Umarła Ewa Wanat. Jedna z najważniejszych osób w moim życiu. Niepowtarzalna, niezwykła. Chciałbym tu użyć mnóstwa patetycznych słów, ale wiem, że by mnie za to od razu – w swoim stylu – zbeształa. Dlatego tylko napiszę: dziękuję, Ewa, za wszystko, dziękuję" – tak z kolei pożegnał dziennikarkę Tomasz Stawiszyński.
Ewa Wanat współpracowała m.in. z Onetem. Jak podaje portal, dziennikarka zmagała się ostatnio z problemami zdrowotnymi.
Urodziła się w 1962 roku w Poznaniu. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz niemiecki jako język obcy i teatroznawstwo na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. Jako studentka była w grupie tak zwanych dzieci Teatru Ósmego Dnia (działający w Poznaniu od 1964 roku).
Od 1994 roku współpracowała z TVP Poznań jako reporterka, autorka i prowadząca programy publicystyczne. Realizowała także filmy dokumentalne i reportaże dla TVP1 i TVP2.
W latach 90. głośno było o jej prowokacji polegającej na wielogodzinnym przejeżdżaniu poznańskich ulic autem zgłoszonym policji jako kradzione. Celem akcji było pokazanie bezradności, a nawet bezczynności policji wobec prawdziwych złodziei. W 2013 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi za działalność na rzecz rozwoju wolnych mediów w Polsce.