Danuta Rossman, łączniczka "Zośki" z "Kamieni na szaniec": Tadeusz gejem? Rany boskie! To są bzdury zupełne!

Danuta Rossman: Rany boskie, to jest coś tak obrzydliwego. Bardzo zasmuciła mnie ta informacja. To jest tak, że w tej chwili każdemu można przyczepić taką łatką, po to, by zepsuć jego obraz w oczach potomnych. A przecież to są bzdury zupełne i proszę napisać, że wszyscy z tamtych czasów, którzy jeszcze żyją, absolutnie uważają to za nieprawdę.

Ja rozumiem, że to jest dziś bardzo modny temat, ale tam żadnej "rozkoszy" nie było! A przecież ja z nimi się spotykałam i bardzo dobrze się znaliśmy. Powiem panu, jak to było między nami. Oni wszyscy chodzili do gimnazjum Batorego, a ja do Królowej Jadwigi. Tyle że te szkoły były ze sobą bardzo mocno powiązane, bo na przykład siostra Jaśka Bytnara uczyła się z nami. Tak to było, że mieliśmy bardzo bliskie relacje. Potem, już po szkole, też się przy nich kręciłam, jeździłam z nimi na obozy, na przykład raz byliśmy na Węgrzech. Byliśmy młodzieżą, która żyła bardzo blisko ze sobą, żyła przygodą, przyszłością, dużo sportu uprawiała. Ale homoseksualizm? Nie widziałam u nich tego typu chęci, ciągotek. Nie wiem, ile złej woli trzeba mieć, by tak pomyśleć.

Przyjaźń między nimi tak naprawdę rozwinęła się dopiero w czasie wojny. Wcześniej chodzili do jednej klasy do Batorego i wspólnie zdawali maturę w 1939 roku. Wtedy w tej klasie było bardzo dużo chłopców mocno zaprzyjaźnionych ze sobą. Także dlatego, że działali oni w jednej harcerskiej drużynie. Zresztą, muszę powiedzieć, że w tamtym okresie Jasiek ["Rudy"] miał troje przyjaciół, ale wśród nich nie było Tadeusza ["Zośki"]. Tadeusz był raczej typem intelektualisty samotnika. Owszem, razem jeździli na wyjazdy i różne spotkania, ale bez jakiejś czułości i tego typu rzeczy.

Nie, bo to już są czasy wojenne i tak naprawdę nikt dzisiaj nie zrozumie, jak w takiej sytuacji wygląda prawdziwa przyjaźń. Niestety muszę powiedzieć, że "Kamyk" [Aleksander Kamiński, autor "Kamieni"] zrobił wielką krzywdę chłopcom, bo napisał głównie o tych trzech, natomiast tam było ich znacznie więcej. Trzeba podkreślić, że oni wszyscy byli zaprzyjaźnieni, bardzo serdeczni i bliscy sobie. Jedni dla drugich nie wiadomo, co by zrobili. To braterstwo było w całej grupie, a nie tylko w przypadku dwóch czy trzech chłopców.

Też bzdury. Jestem absolutnie pewna, że w żadnej takiej partyjnej organizacji młodzież nie działała. Poza tym, jeśli chodzi o harcerstwo, była zasada, że nie można do podobnych grup się zapisywać. Oczywiście, słyszałam ostatnio pewne plotki, ale nie widzę, by ktoś, kto znał "Rudego" je potwierdzał. A przynajmniej ja mogę zdecydowanie temu zaprzeczyć.