"Zawsze odbieram telefon" i "przestałem się wysypiać", czyli dostępni w pracy 24h na dobę

Niestety, nie wszyscy mogą sobie pozwolić na taki luksus. Coraz częściej zdarza się, że pracownicy różnych branż i szczebli: managerowie, dziennikarze, PR-owcy, ale i przedsiębiorcy, muszą być dostępni dla klientów i współpracowników dosłownie przez 24 godziny na dobę.

Przedsiębiorca-transportowiec zaznacza, że wcześniej przez wiele lat pracował w Straży Pożarnej i nocne wezwania to dla niego nie pierwszyzna, więc wielkich zmian pod tym względem nie było. Nie ma problemów ze snem ani nie jest znerwicowany. – Pracuję w ten sposób, od kiedy weszły do Polski telefony komórkowe. Przyzwyczajenie jakoś tak samo przyszło. Teraz jestem na emeryturze, ale w straży normalne były dzwonki alarmowe i telefony w nocy. Tam nie było dnia, żeby był spokój – wyjaśnia mój rozmówca.

Gdy pytam, czy taka praca nie wpływa negatywnie na życie rodzinne pana Grzegorza, ten odpowiada ze śmiechem: – A jak by pan żonie przyniósł dodatkowe tysiąc złotych, to byłaby zadowolona? Moja jest.

Jak mówi, zdarza się, że klienci dzwonią w środku nocy. – Nie tak rzadko, jak mogłoby się wydawać. W takich sprawach przodują celebryci, którzy coś wywiną na przykład na imprezie. I wtedy nie ma przebacz: muszę wstać i zająć się sprawą – opowiada 28-latek. Jego praca, gdy zostanie wybudzony w nocy, polega głównie na tym, by wiadomości o wpadce klienta nie przedostały się do mediów. – A jeśli np. klient widział już, że paparazzi zrobili mu zdjęcia, to układam cały plan na to, jak ewentualnie potem w mediach odkręcić sprawę. Podobnie w przypadku firm, jeśli zdarzy się w nich coś fatalnego, to moim zadaniem jest ułożyć plan działania w mediach – zdradza Artur. W związku z tym młody PR-owiec często musi być już o 6 rano w siedzibie klienta, by np. poprowadzić szkolenie z tego, jak pracownicy mają rozmawiać z mediami, gdy będą pytani o konkretne sprawy.

– Zanim się przyzwyczaiłem do takiego trybu życia, minęło kilka miesięcy. W tym czasie zostawiła mnie dziewczyna. Nie mogła znieść presji i tego, że jestem ciągle niezadowolony, marudny. Było ciężko, ale teraz nie żałuję. Praca daje mi ogromną satysfakcję i dużo zarabiam – kontynuuje Artur. Pytam o dziewczynę, czy nie jest mu trudno nawiązać relacji z taką pracą. Ale młody PR-owiec, jak stwierdza, nie ma na to czasu i póki co o tym nie myśli. – Na związki i stabilizację jeszcze przyjdzie pora – odpowiada.

– Dlatego podjąłem pracę samodzielną wyróżniającą się dostępnością przez 24 godziny na dobę. Próbowałem swoich sił w korporacji w Krakowie, ale zostałem stamtąd wyrzucony. Zacząłem pracować na własny rachunek. Stwierdziłem, że w naszej okolicy nie ma takiej usługi i że to może się sprzedać – opowiada Marek.

Jak podkreśla, jego pomysł chwycił dopiero po jakimś czasie, choć zgłoszeń w nocy ma niewiele. – Ale sporo jest wieczorem, nawet późnym, tak do północy. Czasem ludzie dzwonią nawet z dalszych miast, bo coś im się zepsuło i nie mogą przez to pracować. Dużo pracy mam, kiedy przychodzi czas sesji na studiach. Nie wiem ile razy już ratowałem spanikowanych studentów, którym nagle zepsuł się komputer i chcieli odzyskiwać dane, bo mieli tam np. prace semestralne, albo nie mogli czegoś wydrukować – wspomina Marek.

W czasie sesji Marek zarabia najlepiej, bo wtedy dużo pracuje w weekendy, bierze wtedy dwa, albo nawet trzy razy więcej. – Za zgłoszenie w nocy trzeba zapłacić w tygodniu podwójnie, w weekendy potrójnie. To pozwala mi zarobić całkiem godne pieniądze – podkreśla 33-latek.

– Najgorsze w pracy 24 jest to, że rodzina nigdy się do tego chyba nie przyzwyczai. Moja żona wścieka się, kiedy ją budzę, a nasz 4-letni syn przez pierwsze miesiące za każdym razem, jak wstawałem, budził się i płakał. Nie rozumiał, czemu tata robi w nocy harmider, zapala światła i nagle wychodzi, a mama stoi z wściekłą miną. Niestety, nie mam innego wyjścia, niż pracować całą dobę, bo żona jest bezrobotna. Ale może uda mi się uzbierać na to, żeby założyć firmę i zatrudnić jedną, dwie osoby i wtedy będę mógł spać spokojnie – snuje plany Marek.

– Telefony w nocy się zdarzają. Jak jest awaria, to wstaję i jadę – opowiada krótko mój rozmówca. Jak podkreśla Perdek, praca 24h nie wpływa na jego życie rodzinne. – Wychodzę, po godzinie wracam i już. To tyle – podsumowuje specjalista od elektryki. Żadnych negatywnych skutków takiej pracy sobie nie przypomina.

Jednak osoby, które pracują 24 godziny z musu lub tak stało się "przy okazji" ich wyborów zawodowych i nie przyzwyczajają się do tego przez kilka miesięcy, być może powinny szukać normalnej pracy. – Osoby, które wybrały taki zawód świadomie są w stanie łatwo regulować związane z takim trybem napięcie psychiczne: po skończeniu pracy od razu odpocząć, a potem szybko przejść w stan aktywności. Ale ludzie, którzy się nie przyzwyczajają mogą mieć problemy z łączeniem sfery prywatnej z zawodową i żyć w ciągłym napięciu psychicznym – wyjaśnia Kosy. I przestrzega: Taka sytuacja prowadzi do permanentnego zmęczenia i długofalowo może mieć fatalne skutki.