Reklama.
Reklama.
Reklama.
Pierwsza Polka urodzona z in vitro Agnieszka Ziółkowska wystąpiła z Kościoła. Miała dosyć hipokryzji
Agnieszka Ziółkowska - pierwsza osoba w Polsce urodzona dzięki in vitro - właśnie wystąpiła z Kościoła. Jak wyjaśniała jakiś czas temu, chce to zrobić, bo sytuacja w polskim kościele "dawno przekroczyła jakiekolwiek granice przyzwoitości, empatii i zdrowego rozsądku".
Reklama.
Agnieszka Ziółkowska urodziła się dzięki metodzie in vitro w latach '80 - wówczas zabieg wykonano na Zachodzie. Jest to pierwsza osoba w naszym kraju urodzona dzięki in vitro. Jakiś czas temu Ziółkowska udzieliła wywiadu portalowi gazeta.pl i już wtedy mówiła, że ma zamiar dokonać apostazji.
Kobieta podkreślała wówczas, że to co robią i mówią polscy biskupi jej nie obraża, ale przeraża ją hipokryzja kościelnych dostojników. Mówiła też, że Kościół zachęca do nienawiści.
Wydaje im się, że można w dyskursie publicznym i z pozycji autorytetu uderzyć w godność drugiego człowieka i powiedzieć mu, że nie ma prawa do istnienia. Nie wiem, jak można robić takie rzeczy i nie ponosić żadnych konsekwencji. Mnie to nie boli, mnie to po prostu oburza. To wszystko już dawno przekroczyło jakiekolwiek granice przyzwoitości, empatii i zdrowego rozsądku. Dlatego nie chcę już formalnie przynależeć do tej instytucji.
Teraz, jak podaje "Wyborcza", Agnieszka Ziółkowska dokonała apostazji. Decyzję o tym, by to zrobić, podjęła w kwietniu tego roku. Wtedy bowiem Episkopat wydał dokument bioetyczny, w którym stwierdzał, że in vitro to "wyprodukowanie dziecka" przez obce osoby.
Agnieszka Ziółkowska, choć poruszona listem ks. Lemańskiego, odpowiedziała jednak, że zdania nie zmieni.
Czytaj także:
Źródło: Wyborcza.pl
Reklama.
Niech Pani nie odchodzi. Kościół z odejściem choćby jednego wiernego staje się uboższy. Tego braku nikt i nic nie będzie w stanie zrekompensować. Ma Pani w Kościele swoje miejsce i niech się Pani nie pozwoli z tego miejsca wypchnąć. Niech się Pani nie da sprowokować do decyzji, która nikomu, nic dobrego nie przyniesie. Kto wie, może dzięki Pani i jej dalszej przynależności do Kościoła i inni poczują się w tym Kościele potrzebni i u siebie. CZYTAJ WIĘCEJ
Jako osoba niewierząca, traktuję akt apostazji jako formalną cezurę, oficjalne odcięcie się od instytucji, która sama mnie zeń wypycha (w Polsce, najwyraźniej Kościół nie jest wspólnotą wiernych, ale biskupów), która nie szanuje człowieka, piętnując moich rodziców i mnie ze względu na sposób, w jaki zostałam poczęta. Instytucji, której nie czuję się, nie jestem i nie chcę być częścią, ani być traktowana jako taka. CZYTAJ WIĘCEJ