Dziś ich jeszcze nie znacie. Wkrótce będą następcami Szczęsnego, Żewłakowa i Lewandowskiego

Okolice Liverpoolu, kilka lat temu. Grupka młodych chłopaków trenuje na jednym z boisk. Marzą o tym, by za kilka lat grać w Premier League w koszulce Liverpoolu. Wśród nich młody Polak, chłopak z Zagłębia Lubin, zaproszony do Anglii na testy. Gracjan Horoszkiewicz w trakcie zajęć wyróżnia się na tle innych. Traf chce, że akurat obok boiska przechodzi Steven Gerrard. Jeden z najlepszych angielskich piłkarzy zaciekawiony przygląda się grze Polaka, która robi na nim wielkie wrażenie. Za chwilę podejdzie do niego i ofiaruje mu swoją koszulkę. Horoszkiewicz ma zresztą szczęście do spotykania w czasie testów wielkich piłkarzy. Jest w Tottenhamie, idzie na siłownię a tam… David Beckham. Od niego dostaje getry. Potem je posiłek tuż obok Garetha Bale'a.

Zdaniem ekspertów jest najbardziej utalentowanym polskim piłkarzem swojego rocznika. Gdy jego imię i nazwisko wpisze się w Google'a, w kilku miejscach wyskakuje "polski John Terry". Ale młody piłkarz nie chce być wiecznie porównywany do stopera Chelsea. Ma też swoje ambicje: - To świetny obrońca, taki wojownik. Ale ja bym chciał, by za kilka lat młodego zdolnego piłkarza porównywano do Gracjana Horoszkiewicza - powiedział Bartoszowi Tarnowskiemu z serwisu Sportowefakty.pl.

Widać, że to jeden z jego pierwszych wywiadów. Jest lekko stremowany, odpowiada krótko, najczęściej jednym zdaniem. Wybierał między Legią a Lechem, zdecydował się na ten pierwszy klub, bo w Warszawie jest szansa, tutaj się stawia na młodzież. Zapytany o to, na kim się wzoruje, długo się nie waha, nie jest też oryginalny: - Leo Messi, on jest piłkarzem idealnym i staram się go podpatrywać. A w Legii takim moim idolem jest Rafał Wolski. Bo pokazał, że w młodym wieku można być świetnym technicznie i błyskawicznie wskoczyć do składu - mówi Tomasiewicz. Gdy pytam czy młodemu chłopakowi ze Śląska nie odbije w stolicy, odpowiada od razu: - Nie skądże. Ja nie lubię imprez i picia alkoholu. Dla mnie liczy się tylko trening. I mecz za meczem.

W Legii zdobył już w tym sezonie 17 goli i zanotował 10 asyst. Imponuje też w reprezentacji do lat 16. Zagrał 12 spotkań i zdobył 7 bramek. Mimo imponującego bilansu młody piłkarz ma świadomość swoich zalet i swoich braków. - Myślę, że moim największym atutem jest przegląd pola, umiejętność prostopadłego podania i drybling. A poprawić muszę przede wszystkim dynamikę, tu mam pewne braki.

Tomasiewicz w przyszłości chciałby grać w Arsenalu Londyn. Bo podoba mu się styl gry podopiecznych Arsene'a Wengera. Nierealne marzenie? Niekoniecznie. Już teraz według mediów pyta o niego angielskie Nottingham Forrest i włoska Bolonia. Nam udało się dowiedzieć, że do gry weszła też Aston Villa. Co na to sam zainteresowany? - Nie znam szczegółów, ale tak, mogę potwierdzić, że te trzy kluby są mną zainteresowane - przyznaje.

Już dwa lata temu znalazł się na celowniku klubów niemieckich. Potem było poważne zainteresowanie ze strony warszawskiej Legii, a niedawno do gry wkroczył zespół dużo, dużo większy - włoski AC Milan. Młody bramkarz w Mediolanie był już dwukrotnie. Klub opłacił mu wszystko - bilety lotnicze, zakwaterowanie. Na miejscu Kuchta przechodził testy medyczne i sprawnościowe, wystąpił w gierce, oglądali go włoscy trenerzy bramkarzy. Podobno wypadł lepiej niż dobrze i niewykluczone, że sprawa będzie miała swój ciąg dalszy. Zaczął się już nawet uczyć języka włoskiego.

- W Mediolanie czułem się fantastycznie, w ogóle jest on przepięknym miastem. Nie inaczej jest z ośrodkiem treningowym - do dyspozycji mieliśmy tam 7 boisk. Do tego od wtorku do piątku mieliśmy po dwie godziny zajęć tylko ze specjalistami od szkolenia bramkarzy. To inny, piękniejszy świat - pisze mi Kuchta, dodając, że z językiem też jakoś sobie radził. Był z nim trener z Chorzowa, który poszczególne zdania tłumaczył z angielskiego na polski.

Podobnie jak Horoszkiewicz, Kuchta zdobywał doświadczenie, grając ze starszymi od siebie. Występował w Rozwoju Katowice, który w jego roczniku był czołową drużyną kraju. On bronił bramki, a w polu grali starsi o dwa lata koledzy. I nie bali się, że Kuchta popełni jakiś głupi błąd, bo młody bramkarz od zawsze imponował zdecydowaniem i pewnością siebie. - To jego główny atut. To taki typ bramkarza, że grasz w obronie i masz w głowie, że gdzieś tam za tobą jest gość, który nie zrobi niczego głupiego. Do tego Mateusz świetnie gra nogami - mówi nam piłkarz innej drużyny, który niejednokrotnie widział go w akcji.

Pytany o idola między słupkami Kuchta wymienia Szczęsnego, Boruca i bramkarza reprezentacji Niemiec Manuela Neuera. O swojej przyszłości klubowej stara się póki co za wiele nie myśleć. - Jasne, że pojawiają się zapytania z innych klubów, ale ja o tym nie myślę. Moim zadaniem jest dawać z siebie wszystko na treningach, stawać się coraz lepszym. A zainteresowane kluby kontaktują się z moim trenerem Bartłomiejem Zdrzałkiem. On to ogarnia - informuje Kuchta.

Współpraca: ŁUKASZ MOLEK