I ty możesz zostać nutritarianinem. Nowy program syna Gessler może rozpocząć nową modę w dietetyce
W maju na antenie stacji Food Network rusza nowy program, zatytułowany "Z gruntu zdrowo". Jego gospodarzem będzie kucharz i ekspert gastronomiczny Tadeusz Müller, czyli człowiek, który choć jest synem Magdy Gessler, to – uwaga! – nienawidzi tłustych golonek i schabowych.
Nie wiemy, czy dzięki temu programowi nutritarianizm stanie się nad Wisłą modny niczym diety Dukana, paleo bądź ketogeniczna. Jednak gdyby miał nastąpić dzień, w którym połowa twoich znajomych zacznie deklarować, że są nutritarianinami, na wszelki wypadek dowiedz się, z czym jeść ten sposób odżywiania.
To nie weganizm
Zacznijmy od tego, że choć podstawą tej diety są rośliny, to szanujący się nutritarianin nie musi wyrzekać się całkowicie mięsa oraz jakichkolwiek produktów zwierzęcych. Może po nie sięgać, lecz w sposób okazjonalny. Zwraca przy tym uwagę na to, czy produkty pochodzą ze zrównoważonej hodowli oraz czy są wolne np. od antybiotyków.
Całkowicie zakazane są potrawy zawierające substancje toksyczne, będące prostą drogą do chorób cywilizacyjnych. Tak więc nawet nie wolno zbliżać się do tłuszczów utwardzonych, olejów rafinowanych oraz jakiekolwiek dodatków chemicznych, np. wzmacniaczy smaku. Nie należy sięgać po żywność przetworzoną, która przoduje w zawartości tzw. pustych kalorii.
Ideałem jest spożywanie produktów z własnego ogródka, bądź też w upraw ekologicznych – najlepiej jeżeli będą to rośline sezonowe z rynku lokalnego. Oczywiście wszystko musi być całkowicie wolne od pestycydów oraz modyfikacji genetycznych.
Absolutną podstawą odżywiania są tutaj sałatki, rośliny strączkowe i zielone warzywa gotowane (krótko) na parze. Główne źródła tłuszczu? Orzechy, nasiona i pestki – najlepiej w formie surowej.
Bardzo istotne jest częste sięganie po rośliny obdarzone właściwościami antynowotworowymi, jak chociażby grzyby, cebulę, jagody goji bądź też cytrusy.
Precyzyjne wyliczenia
Kluczem do nutritarianizmu jest wybór produktów spożywczych na podstawie ich wpływu na ludzkie zdrowie oraz całkowitej gęstości składników odżywczych (makroskładników i mikroelementów) przypadających na 1 kilokalorię.
W największym uproszczeniu: im większe stężenie cennego błonnika, minerałów, witamin oraz antyoksydantów, tym lepiej. W tym celu Joel Fuhrman przygotował klasyfikację żywności ANDI (Agregate Nutrient Density Index, czyli wskaźnik gęstości składników odżywczych), która segreguje produkty na podstawie zawartości cennych substancji w 100 kilokaloriach.
Poniżej przykłady klasyfikacji, przyznawanej w przedziale od 1 do 1000 punktów. Jako (negatywnego) punktu odniesienia możesz użyć frytek, których wartość wynosi 7 punktów.
Warzywa
Gorczyca: 1000
Jarmuż: 1000
Rukiew wodna: 1000
Owoce
Truskawki: 212
Jeżyny: 178
Śliwki: 157
Rośliny strączkowe
Soczewica: 104
Fasola czerwona: 100
Biała fasola: 94
Orzechy i nasiona
Nasiona słonecznika: 78
Nasiona sezamu: 65
Siemię lniane: 65
Zboża
Owies: 53
Jęczmień: 43
Ryż dziki: 43
Mięso
Polędwica wieprzowa: 34
Mięso wołowe mielone: 29
Stek wołowy: 27
Ryby/ owoce morza
Tuńczyk: 46
Sola: 41
Flądra: 41
Sery
Feta: 21
Twaróg chudy: 18
Mozzarella chuda: 18
Nabiał
Tofu: 37
Mleko odtłuszczone: 36
Mleko sojowe: 33