Wielki sukces Słowacji na igrzyskach. Złoto olimpijskie leży niedaleko Zakopanego?
Petra Vlhová zwyciężyła w środowym slalomie kobiet na olimpijskiej trasie podczas igrzysk w Pekinie. Słowaczka dosyć niespodziewanie została mistrzynią, zaliczając awans z ósmej na pierwszą pozycję na przestrzeni dwóch przejazdów. Słowacja wychowała złotą medalistkę pod nosem polskiego narciarstwa alpejskiego.
Słowaczka jest jedną z zawodniczek nadających ton w zawodach Pucharu Świata, więc można było ją zaliczać do grona głównych faworytek w walce o najwyższe cele na igrzyskach olimpijskich. Słowacja nie jest jednak potęgą pod względem liczby krążków z ZIO w narciarstwie alpejskim. Wręcz przeciwnie, nasi południowi sąsiedzi dotychczas nie mogli się pochwalić ani jednym medalem.
Podobnie jak w przypadku rywalizacji w slalomie gigancie, z gry sama wyeliminowała się Mikaela Shiffrin. Amerykanka popełniła kolejny wielki błąd, praktycznie tuż po starcie, zamykając sobie drogę do kolejnego medalu na igrzyskach (dwukrotna mistrzyni).
W slalomie Biało-Czerwoni mogli obserwować po jednym przejeździe dwóch Polek. Zuzanna Czapska oraz Magdalena Łuczak nie zdołały ukończyć swoich prób, ale patrząc na występ Shiffrin, nie jest to powód do wstydu. Tym bardziej biorąc pod uwagę, że Polki do Chin pojechały głównie po zbieranie doświadczenia.
Inaczej wygląda sytuacja z Maryną Gąsienicą-Daniel, która jako specjalistka od slalomu giganta zameldowała się na ósmej pozycji na ZIO. Historycznie najlepszego występu dla Polski od 1984 roku.
Jak przyznała sama zainteresowana, od dwóch lat znajduje się w czołówce PŚ, zatem docelową imprezą - gdzie będzie chciała walczyć o medale - to kolejne igrzyska, za cztery lata - we Włoszech (Mediolan i Cortina d’Ampezzo).
Słowacka mistrzyni może być przykładem, jak blisko geograficznie Biało-Czerwoni mają do medalu. Vlhová jest bardzo lubiana przez polskich kibiców. Złota medalistka wielokrotnie zresztą korzystała z nieopodal polskiej granicy położonych ośrodków narciarskich, gdzie mogła szlifować swoje narciarskie umiejętności.
Skoro zatem można wyszkolić kilka solidnych reprezentantek Słowacji niedaleko Zakopanego, to dlaczego nie próbować takich rozwiązań w perspektywie Biało-Czerwonych?
Wydaje się, że na brak śniegu po słowackiej stronie narciarki i narciarze nie mają co narzekać (polski problem), więc warto pokonać kilka kilometrów więcej. Tym bardziej, ze nie są to porażające odległości, często zamykające się poniżej 100 km w obie strony.
Trzeba przyznać, że zupełnie inaczej mogłaby wyglądać perspektywa narciarstwa alpejskiego w wydaniu Biało-Czerwonych, gdyby wyjść poza jedną świetną, ale mającą sporo mocnych konkurentek - Gąsienicę-Daniel. Skoro Słowacja potrafi, czemu w Polsce mielibyśmy być gorsi?
Posłuchaj "naTemat codziennie". Skrót dnia w mniej niż 5 minut