Wielka uczta szczypiorniaka w Płocku. Łomża Vive Kielce ze złotem po raz jedenasty z rzędu!

Obserwuj naTemat w Wiadomościach Google

Jeszcze przed rozpoczęciem pojedynku wiadome było, że starcie pomiędzy Orlen Wisłą Płock a Łomżą Vive Kielce - może być jednym z najbardziej zaciętych w dotychczasowej historii. W głównej mierze dotyczyło to siły zespołu płockiego, który został zbudowany z myślą detronizacji mistrza. Trzeba przyznać, we wtorkowym starciu - długo udawało się realizować swój scenariusz marzeń. Na końcu jednak do głosu doszło doświadczenie, które nieprzypadkowo dało Kielcom jedenasty tytuł mistrzowski z rzędu.

Zaczęło się bowiem bardzo dobrze dla gospodarzy z Płocka. Orlen Wisła aby myśleć o tytule mistrzowskim musiała wygrać z obrońcami tytułu różnicą dwóch bramek. Jakby mało było gorącej temperatury płynącej ze szczelnie wypełnionych trybun hali w Płocku (w tym 400 kibiców gości), o emocje zadbał Mirsad Terzić.

Szczypiornista gospodarzy już w 36 sekundzie potraktował łokciem Alexa Dujszebajewa. Sędzia błyskawicznie wręczył "napastnikowi" czerwoną kartkę, jak się miało okazać, wcale nie była to ostatnia taka sposobność w meczu.

Kolejne czerwone kartoniki zobaczyli w trakcie spotkania jeszcze: Przemysław Krajewski i Leon Susnja po stronie płockiej - oraz Miguel Sanchez-Migallon i Tomasz Gębala z zespołu przyjezdnych. Pięć wykluczeń to naprawdę pokaźna liczba, dobrze oddająca, jak dużo woli walki, zakrawającej o ostrą wymianę ciosów, było podczas wielkiego starcia w Płocku.

Do przerwy Orlen Wisła miała to, czego potrzebowała. Prowadzenie dwubramkowe (12:10) osiągnięte na półmetku dawało nadzieję. W drużynie gości wyczuwalna była duża nerwowość, sporo strat, które ratował w defensywie właściwie tylko osamotniony bramkarz Andreas Wolff. Niemiecki golkiper był zresztą bohaterem spotkania. Łącznie w meczu obronił bowiem cztery rzuty karne, wielokrotnie ratując skórę swoim kolegom.

Wielki charakter pokazała jednak cała drużyna trenera Talanta Dujszebajewa. Inaczej nie można bowiem nazwać genialnego powrotu ze stanu 11:16 w 38 minucie spotkania. Kielczanie zacieśnili obronę, trafiać przestał przeciwnik, a po kolejnych 14 minutach na tablicy wyników było już 19:18 na korzyść uczestników tegorocznego Final Four Ligi Mistrzów.

Na 120 sekund przed końcem gospodarze mieli jednak wszystko w swoich rękach, będąc jedno trafienie od tytułu (20:19). Łomża Vive ponownie jednak wytrzymała ciśnienie, a gola, który doprowadził do łez rozpaczy płocczan zdobył z rzutu karnego Arkadiusz Moryto.

Pojedynek w Płocku był piękną reklamą PGNiG Superligi. Dwa bardzo mocne zespoły stworzyły widowisko, które spokojnie można by włożyć do gry o czołowe miejsca w najsilniejszych europejskich rozgrywkach.

Dla Łomży Vive "zwycięski remis" (plus wygrana po karnych) przypieczętował jedenasty tytuł mistrzowski. Klub ze świętokrzyskiej stolicy wygrywa nieprzerwanie od sezonu 2011/12. Dodatkowo jest to 19 mistrzostwo kraju w klubowej historii.

Nagroda MVP meczu zasłużenie trafiła w ręce Wolffa.

Orlen Wisła Płock - Łomża Vive Kielce 20:20 (12:10), k. 3:5

Orlen Wisła Płock: Morawski, Witkowski - Daszek 4, Lucin, Jurecić, Fernandez 1, Serdio 5, Susnja, Szita 2, Krajewski, Terzić, Mihić, Czapliński, Mindegia, Żytnikow 2, Kororotow 6.

Łomża Vive Kielce: Kornecki, Wolff - Vujović 1, Sanchez-Migallan, Olejniczak, Sićko 1, A. Dujszebajew 3, Tournat 1, Karačić 1, Kulesh 3, Moryto 7, D. Dujszebajew, Paczkowski, Gębala 1, Karalek 2, Nahi