Minister Zdrowia obiecywał poprawę sytuację w szpitalach, bo wiele z nich ledwo wiąże koniec z końcem, na czym tracą pacjenci. Jednak projekt modernizacji szpitali zbiera krytyczne opinie. "W tym projekcie nie ma nic dobrego dla pacjenta" - przekonują eksperci i radzą wyrzucić go do kosza.
W polskich szpitalach już nie raz próbowano ratować sytuację oddłużając je. Jednak mimo wielu rozmów i pomysłów na poprawę sytuacji w ochronie zdrowia, szpitale nadal się zadłużają, a tracą na tym ostatecznie pacjenci. Na fatalną kondycję finansową szpitali wpływa obecnie dodatkowo inflacja, która dotyka też sektora ochrony zdrowia.
Minister zdrowia Adam Niedzielski, obiecywał, że zajmie się i tym problemem, czyli modernizacją szpitali, jednak na razie konkretnych działań brak. Projekt ustawy, który przygotował w tym temacie już kilka miesięcy temu, daleki jest bowiem od oczekiwań samych placówek, ale też pacjentów. Projekt w pierwotnym kształcie nie znalazł też pełnego poparcia wśród posłów PiS.
Żeby uspokoić nastroje, Ministerstwo Zdrowia poszło na ustępstwa i w przedstawionej w maju wersji projektu zapisało, że specjalna Agencja Rerstrukturyzacji Szpitali zacznie tworzyć listy kategoryzacyjne dopiero za dwa lata, czyli już po wyborach parlamentarnych. Wstępny termin to koniec sierpnia 2024 roku. Szef resortu zdrowia gotowy jest też odejść od pomysłu powoływania specjalnej agencji.
Ostatecznie projekt może być przeciągany w czasie, bo pomysły dotyczące reformy szpitali przed wyborami mogą okazać się mało popularne.
Reforma szpitalom jest potrzebna, ale jak postulują eksperci zmiany muszą dotyczyć nie tylko szpitali powiatowych, ale całego systemu ochrony zdrowia.
Chodzi też o finansowanie i lepsze wyceny tych świadczeń, które są realizowane głównie przez powiatowe szpitale na oddziałach internistycznych, chirurgicznych czy pediatrycznych. To właśnie zbyt niskie finansowanie przy stale rosnących kosztach, jak tłumaczą przedstawiciele tych placówek, prowadzi do ich zadłużania się.
Ponadto szpitale powiatowe, aby sprostać zadaniom z NFZ, muszą "przepłacać" za specjalistów, aby zachęcić ich do pracy w tych placówkach. System zachęca też do konkurowania, a nie współpracy między placówkami położonymi blisko siebie.
O tym, jak poprawić reformę szpitali dyskutowali przedstawiciele samorządów, szpitali i pacjentów. A wnioski są jednoznaczne: "wyrzucić projekt do kosza".
Skupianie się tylko na efektywności kosztowej szpitali nie przyniesie poprawy dla pacjentów. To zaś powinno być głównym celem zmian w tym sektorze.
Tomasz Kopiec z Polskiej Federacji Szpitali, dyrektor szpitala w Ostrowcu Świętokrzyskim przyznaje, że kierunek, aby restrukturyzować szpitale, jest właściwy, jednak "trzeba wziąć pod uwagę, że managerowie szpitali, to kadra świetnie wykształconych osób".
- To nie do końca jest tak, jak usłyszeliśmy z AOTMiT, że winni są managerowie - przekonuje.
Ponadto, jego zdaniem, trzeba myśleć o systemie ochrony zdrowia, jako o całości, a nie tylko wyłączać jeden z elementów i mówić, że winni są dyrektorzy.
Także Rudolf Borusiewicz ze Związku Powiatów Polskich uważa, że szpitale działają w całym systemie.
- Jest jeszcze POZ, AOS (...). Błędem jest zajęcie się fragmentem całości, gdy to wszystko jest powiązane - mówi. Według niego, fakt zajęcia się tylko szpitalami, to błąd.
Nie zgadza się też z robieniem z powiatowych szpitali "nieudaczników", bo sytuacja finansowa w instytutach podległych Ministrowi Zdrowia - jak wskazuje - wcale nie jest lepsza, a niekiedy znacznie gorsza.
Z kolei Dorota Korycińska, członek rady organizacji pacjentów przy Ministrze Zdrowia ironizuje, że problemem są sami pacjenci, bo to duża grupa społeczna, która utrudnia wszystkim życie, gdyż choruje.
Według Doroty Korycińskiej, na każdą projektowaną w systemie ochrony zdrowia zmianę trzeba patrzeć przez kryterium: co pacjent będzie z tego miał? Tymczasem ustawa o modernizacji szpitali - jak przekonuje Dorota Korycińska - pomija pacjenta.
- Im bardziej się jej przyglądałam, tym bardziej w tej ustawie pacjenta nie widziałam. Nie ma w niej nic, co określałoby choćby minimalne korzyści dla pacjentów - ocenia.
Według niej ustawa jest wręcz antypacjencka i nie ma w niej nic dobrego dla pacjentów.
- Ta ustaw mówi o tym, ze pacjent jest kosztem, niepotrzebnym balastem. Ustawa, która za jedyne kryterium przyjmuje kryterium ekonomiczne, jest antypacjencka - uważa Dorota Korycińska. Obawia się wręcz, że czynniki ekonomiczne ograniczą jeszcze dostęp do opieki i leczenia.
Także Irena Rej z Izby Gospodarczej "Farmacja Polska" punktuje zapisy projektu. Wskazuje, że w okresie restrukturyzacji, w myśl projektu, traciliby dostawcy szpitali, na co nikt się nie zgodzi.
- Tzw. podwykonawcy, którzy świadczą usługi dla szpitali, z góry mają zagwarantowane, że nie będzie im płacone za leki w okresie restrukturyzacji. Tak potraktowano firmy farmaceutyczne, hurtownie, ale to też firmy sprzątające, konserwatorzy - wyliczała.
Według niej, 2 tys. uwag od 100 podmiotów zgłoszonych do tego projektu "o czymś świadczy".
Gorzko stwierdza, że ustawę popierają chyba tylko ci, którzy ją napisali, bo nawet posłowie obecnej koalicji nie są fanami tej ustawy i nie widzą jej w takim kształcie.
- Ta ustawa powinna być ustawą zaniechaną. Jest szkodliwa dla wszystkich, a przede wszystkim dla pacjentów (...). Tę ustawę należy w całości odrzucić - przekonuje Irena Rej.
Wszyscy są też zgodni co do jednego: nowe przepisy trzeba tworzyć przede wszystkim w porozumieniu z praktykami, a dyskusji ze środowiskiem brakuje.
Obecny Minister Zdrowia może już nie mieć okazji, aby posłuchać praktyków, bo pojawiły się doniesienia, że może zostać niedługo wymieniony w rządzie.
Zobacz także
