Reklama.
„Rzeczpospolita” przypomniała, że w przeszłości kobiety mogły pracować pod ziemią. Pod koniec lat 50. Polska przystąpiła jednak do konwencji, która w trosce o bezpieczeństwo kobiet zabraniała im wykonywania najcięższych prac górniczych.
Obecnie kobiety mogą zjeżdżać pod ziemię, ale przeważnie liczba zjazdów jest ograniczona. W Jastrzębskiej Spółce Węglowej, która zatrudnia 26,5 tys. osób, pracują 2674 kobiety, w tym 23 pracownice dołowe.
– Mają określony limit zjazdów w miesiącu, na przykład siedem lub osiem. Codziennie zjeżdża tylko jedna kobieta, stażystka nadgórnik – powiedziała Katarzyna Jabłońska-Bajer, rzecznik prasowa JSW.
Po wprowadzeniu do rozporządzenia zmian kobiety będą mogły wykonywać wszystkie górnicze prace. Ograniczenia będą obowiązywać wyłącznie panie będące w ciąży lub karmiące piersią.
O kobietach w górnictwie napisała niedawno Karolina Baca-Pogorzelska, która sama jest inżynierem górniczym trzeciego stopnia. W rozmowie z Mamadu.pl Baca-Pogorzelska podkreśliła, że już teraz panie wykonują w kopalniach wiele zadań, choć nie spotyka się ich na przodku.
Karolina Baca-PogorzelskaPanie, które stanowią ok. 10 proc. kopalnianych załóg, w większości pracują na powierzchni, choć nie tylko w administracji. Mogą pracować w lampowni czy markowni, czyli wydawać zjeżdżającym na dół lampy, aparaty ucieczkowe, numerowane blaszki czy dyskietki pozwalające na identyfikację, kto jest na dole. Ale trzeba powiedzieć, że na górze nie zawsze jest łatwiej. Choćby praca na tzw. płuczce (czyli w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla, który znajduje się na powierzchni), w dużym zapyleniu i hałasie jest cięższa niż niektóre prace wykonywane pod ziemią. A na płuczce pracuje sporo pań. Czytaj więcej
źródło: "Rzeczpospolita"