Polityka zawsze była ostatnią rzeczą, którą chciałem się zajmować. Głównie dlatego, że w polityce trzeba być bardzo elastycznym, a sędziowskie kręgosłupy są dosyć twarde. Ale to prawda, że wiele osób podpowiada mi wejście do polityki. Twierdzą, że mam potencjał... – mówi #TYLKONATEMAT Waldemar Żurek. Od niedawna były już rzecznik Krajowej Rady Sądownictwa ujawnia nam, jak zmieniło się jego życie, oraz zdradza plany na przyszłość.
Fot. Sławomir Kamiński / Agencja Gazeta
Reklama.
Jak Waldemar Żurek odnajduje się w roli byłego już rzecznika Krajowej Rady Sądownictwa? Fot. Przemek Wierzchowski / Agencja Gazeta
Czy Waldemar Żurek rozważa przejście do polityki? Były rzecznik KRS odpowiada w rozmowie z naTemat.pl. Fot. Adam Stępień / Agencja Gazeta
Na razie wybieram zaległy urlop wypoczynkowy, ale nadal mam sporo pracy w mediach. Nie wypowiadam się już jako rzecznik KRS, ale pozostaję członkiem Forum Współpracy Sędziów i Stowarzyszenia Sędziów "Themis", więc dziennikarze wracają do mnie w tym kontekście. Staram się też nadrabiać zaległości, które mi się nagromadziły przez te lata spędzone w KRS.
Ataków jest trochę mniej?
Owszem. Poza jakimiś pojedynczymi atakami hejtu, ostatnimi czasy częściej spotykam się raczej z wyrazami sympatii. I muszę przyznać, że odbieram to z radością. Inna sprawa, że dużo tych wszystkich obelg przychodziło poprzez biuro KRS. Od kiedy w Radzie już nie pracuję, te wiadomości nie są mi przekazywane. Nie wiem więc, czy jeszcze tam jakiś hejt spływa.
Po urlopie będzie miał pan więcej czasu na pracę w macierzystym, krakowskim sądzie. Tylko, że tam chyba macie problem z kiepskim morale wśród kadry sędziowskiej...
No to jest pewien problem. Mamy sytuację, w której ktoś przychodzi na stanowisko prezesa sądu wprost z Ministerstwa Sprawiedliwości i wspierał reformę, na którą sędziowie się nie godzą, a dodatkowo ta osoba i dobrana przez nią kadra to nie legitymują się autorytetem wśród środowiska. Ci ludzie są bardzo silnie kojarzeni z Ministerstwem Sprawiedliwości i wykonują ruchy, które nie tworzą dobrej atmosfery w naszym sądzie. Plombowanie sal i chowanie kluczy, czy bliżej nieokreślone służby specjalne działające w gabinecie prezesa bez poinformowania nas o podstawie prawnej... To z pewnością nie buduje dobrego morale. Jednak sędziowie nadal starają się pracować, jak najlepiej.
A skoro mówimy o pracy sądu, to chciałbym dodać, że wiele chaosu – nie tylko u nas – dodaje ten nowy system losowego przydziału spraw. To rozwiązanie nie funkcjonuje w sposób optymalny. Sędziowie nie są w stanie poukładać sobie dnia pracy. Ostatnio koleżanka opowiadała mi na przykład o tym, że miała 20 wokand w miesiącu i po prostu nie wiedziała, jak znaleźć czas na pisanie uzasadnień.
Jak wygląda pańska osobista pozycja po tym wszystkim? Jak rozwijają się te liczne postępowania i kontrole, które wobec pana uruchomiono w ostatnich miesiącach?
Niektóre kontrole jeszcze się toczą. I to z pewnością nie jest sytuacja przyjemna. Człowiek żyje i pracuje uczciwie, a co chwila musi otwierać kolejne koperty z coraz to nowych instytucji, które chcą go prześwietlać... To niestety uderza nie tylko we mnie, ale i w moją rodzinę. Żona jest w zaawansowanej ciąży, a musi taki stres przeżywać. To najtrudniejsza część tego wszystkiego, co się dzieje.
Ktoś napisał anonim o treści "sędzia Żurek mało pracuje w Krakowie, a za dużo w Warszawie" i już w Ministerstwie Sprawiedliwości uruchomiono w trybie pilnym kontrolę ostatnich dwóch lat mojej pracy. Jakaś prawicowa gazeta zainicjowała postępowanie dyscyplinarne, resort uruchomi kolejną kontrolę, a na dokładkę czymś zainteresowała się prokuratura. Ostatnio nawet Urząd Skarbowy postanowił czegoś na mnie poszukać. Jak to wszystko się zgrywa, trudno to wytrzymać. Nawet, gdy jest się pewnym swojej uczciwości.
A to nie wszystko. Na przykład prokuratura zajęła się sprawą obrzuceni jajkami mojego domu rodzinnego gdzie teraz mieszkają sami rodzice. Uczciwie wspomniałem o tym, gdy mnie przesłuchiwano i pytano, czy ktoś z członków mojej rodziny doznał ataków. Moi rodzice tego nie zgłaszali, a ja wskazywałem by dano im spokój, o co mnie prosili. ale i tak ich wezwano do prokuratury, na osobne godziny. Po roku od momentu, gdy o tym wspomniałem. To są starzy ludzie. Mama ma 75, a ojciec w tym roku 80 lat. Oni proszą mnie, bym „ wycofał się z wystąpień publicznych”, bo już po prostu nie wytrzymują nerwowo.
Niedawno dał pan do zrozumienia, że bierz pod uwagę wyrzucenie z zawodu.
Zawsze dobrze sobie radziłem w sądzie jako sędzia liniowy. Sala rozpraw nigdy nie stanowiła dla mnie problemu. Nie mam problemu z powrotem do pracy na sali po okresie spędzonym w KRS, bo i tak ciągle orzekałem, choć oczywiście w niepełnym wymiarze. Praktycznie w każdy weekend byłem w sądzie w Krakowie. Jestem sędzią z krwi i kości i nie mam obaw przed powrotem do pracy na pełnych obrotach. Chociaż wiem jaki to dzisiaj wysiłek, gdy w systemie brakuje kilkuset etatów które celowo wstrzymuje minister.
Obawiam się jednak problemów, bo nie wierzę w przypadki. Z jakiegoś powodu uruchomiono tyle tych postępowań. Pamiętam, co mówił wiceminister Warchoł o sędziach, którzy zapowiadali stosowanie Konstytucji wprost. On zapowiadał, że to się skończy postępowaniami dyscyplinarnymi. Wiadomo, jakie są zapowiedzi Krystyny Pawłowicz wobec sędziów, którzy nie zgadzają się z "reformami", czy zarzuty jakie nam stawiała gdy spotkaliśmy się z Komisją Wenecką na prośbę naszego Ministra Spraw Zagranicznych. A "reedukacja sędziów w obozach w Korei Północnej"? Pamiętamy zachowanie Patryka Jakiego wobec sędzi podczas rozprawy w sprawie, w której wiceminister sprawiedliwości był stroną. Nadal mam też w pamięci słowa Stanisława Piotrowicza, który w KRS stwierdził, że chcę "pozbyć się legitymacji sędziowskiej".
Izba dyscyplinarna w nowym SN da możliwość pozbywania się niewygodnych dla władzy sędziów. Bo chyba nie sądzi pan, że do tej izby będą powoływani sędziowie z autorytetem i tytułem profesorskim...? Skoro w sądach rejonowych czy okręgowych na stanowiska funkcyjne – poza nielicznymi wyjątkami – obsadza się ludzi be autorytetu i dorobku, to obawiam się, że podobnie będzie wyglądał dobór kadr w "zreformowanym" Sądzie Najwyższym. A tak dobiera się kadry z jakiegoś powodu. Liczę się więc z taką ewentualnością, że i mnie ktoś zechce usunąć z zawodu. Mogę jednak zapewnić, że wykorzystam wtedy wszystkie środki prawne, by się bronić.
A co, jeśli jednak uda się pana pozbawić legitymacji sędziowskiej? Wielu od dawna widzi Waldemara Żurka w roli polityka. Rozważa pan dołączenie do jakiejś partii lub nowego projektu?
Wie pan, polityka zawsze była ostatnią rzeczą, którą chciałem się zajmować. Głównie dlatego, że w polityce trzeba być bardzo elastycznym, a sędziowskie kręgosłupy są dosyć twarde. Ale to prawda, że wiele osób podpowiada mi wejście do polityki. Twierdzą, że mam potencjał...
No właśnie. Nie szkoda tego potencjału i wyrobionej pozycji marnować? Miałby pan idealny start z punktu widzenia marketingu politycznego.
Może i to prawda, ale ja na pewno dobrowolnie ze stanu sędziowskiego nie odejdę. Przez lata pracy w KRS posiadłem bardzo cenną wiedzę. Nie zamierzam ukrywać, że te wszystkie spotkania z politykami w Radzie i Sejmie to była bardzo dobra szkoła, pozwalająca na zbudowanie dużego kapitału czy umiejętności. Jednak jestem chyba osobą, która zbyt ceni sobie otwartą i kulturalną dyskusję nawet z najzacieklejszymi przeciwnikami. Obawiam się więc, że z tym podejściem miałbym w polityce problem. Bo tam dominują teraz bezpardonowe ataki i obrzucanie się błotem czy zgniłe kompromisy.
Już wiem, że nie da się niczego w moim życiu wykluczyć i nie zamierzam się zarzekać, ale na chwilę obecną nie zamierzam angażować się w żaden projekt pachnący polityką. Dochodzą mnie podszepty z różnych stron, jednak na razie tych propozycji nie rozważam. Największą wartością jest teraz mój krakowski sąd i działalność w Stowarzyszeniu Sędziów "Themis" czy Forum Współpracy Sędziów.
