Większość filmów dla dzieci straszy widza w sposób umiarkowany, ale bywają też produkcje dla najmłodszych, które autentycznie przerażają zarówno pociechy, jak i ich rodziców. Kilka razy na własne oczy widziałam, jak rodziny opuszczają kino tuż po mocnej scenie. Oto 6 momentów z filmów dla dzieci, które do dziś przerażają połowę widowni. Niektóre z nich są naprawdę... dziwne.
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
6 najstraszniejszych scen w filmach dla dzieci (LISTA) Fot. kadr z filmów "Straszny dom" i "Willy Wonka i fabryka czekolady"
Reklama.
Straszne wątki w filmach dla dzieci – jeśli nie przekraczają pewnej granicy smaku – są potrzebne. Według organizacji Children's Media Foundation są one dla młodych widzów niekiedy pierwszą lekcją o tym, że życie nikogo nie rozpieszcza i czasem wydarzają się złe rzeczy. Ponadto warto pamiętać, że w wieku około 7 lat dzieci zaczynają odróżniać fantazję od rzeczywistości.
Nie zmienia to faktu, że czasem twórcy dziecięcego kina potrafią zaserwować publiczności sceny, po których niektórzy rodzice chwytają swoje pociechy za rękę i wyprowadzają z seansu. Oto sześć z nich:
6 przerażających scen z filmów dla dzieci
Złoty kompas
"Złoty kompas"Chrisa Weitza ("Był sobie chłopiec") na kanwie serii Philipa Pullmana "Mroczne materie" miał być kinowym hitem wytwórni New Line Cinema, który pomimo budżetu w wysokości 180 mln dolarów nie powtórzył sukcesu "Harry'ego Pottera", a taki plan mieli początkowo jego twórcy.
Gwiazdorska obsada, którą zapełnili Nicole Kidman ("Wielkie kłamstewka"), Daniel Craig ("Nie czas umierać"), Eva Green ("Casino Royale"), Sam Elliott ("Wykidajło") i Ian McKellen (trylogia "Władcy Pierścieni"), niestety również nie zdołała powstrzymać młodzieżowego filmu fantasy przed klapą. Przede wszystkim fani powieści Pullmana nie byli zadowoleni za zmian, jakie wprowadzono względem fabuły. Mniejsza jednak z tym.
"Złotego kompasowi" przyznano kategorię wiekową PG-13 – w Stanach Zjednoczonych tak określa się produkcje, które nie są odpowiednie dla widza poniżej 13. roku życia. W kontekście dzieła Weitza część widzów olała odgórne ostrzeżenie i wzięła ze sobą dzieci do kina. Sama pamiętam, że po jednej ze scen sala niemalże opustoszała.
Lyra Belacqua (Dakota Blue Richards z serialu "Skins"), posiadaczka tytułowego przedmiotu, który odpowiadał prawdą na wszystkie zadawane mu pytania, jest ścigana przez Magisterium, quasi-religijną instytucję. Podczas swojej podróży bohaterka poznaje niedźwiedzia polarnego, Ioreka Byrnisona, który był prawowitym królem Svalbardu (królestwa niedźwiedziowatych panserbjornów), ale został wygnany przez pobratymca Iofura Raknisona. Dziewczynka pomaga nowemu przyjacielowi odbić należny mu tron z rąk uzurpatora.
Odziany w starą zbroję Iorek staje do walki z potężnym Iofurem. I gdy wydaje nam się, że tyran wygra brutalne starcie na lodowej arenie, wtedy Iorek z całej siły uderza łapą w pysk przeciwnika. W kolejnym ujęciu widzimy, jak pod "stopami" innych gadających niedźwiedzi ląduje wyrwana szczęka Iofura. Potem kamera w sposób obrazowy pokazuje nam ranę, jaką zadano uzurpatorowi. Auć.
Koralina i tajemnicze drzwi
"Koralina i tajemnicze drzwi" Henry'ego Selicka ("Wendell & Wild") to film animowany skupiający się na przygodach wykreowanej przezNeila Gaimana ("Dobry omen") nastolatki o imieniu Koralina. Dziewczynka wprowadza się do starego domu w stanie Oregon razem ze swoimi zmęczonymi życiem rodzicami. Bohaterka nie dogaduje się zwłaszcza z własną matką, która wykazuje mało zainteresowania swoją córką.
Koralina znajduje w nowym pokoju małe drzwiczki, które prowadzą do alternatywnej rzeczywistości. W innym świecie rodzice protagonistki zamiast oczu mają czarne guziki, ale tym, czym różnią się w zachowaniu od pierwowzoru, jest fakt, że są przeszczęśliwi, gdy mogą spędzać czas z córką.
Film z 2009 roku od pierwszych minut zapowiada, że następne dwie godziny seansu będą wypełnione po brzegi niepokojem. Animację nakręcono techniką poklatkową, a bohaterów, jak i scenografię wykonano z plasteliny, co dodatkowo mogło kojarzyć się dzieciom z istnym koszmarem.
Najmocniejszą sceną w "Koralinie" z pewnością jest ta, w której "inna matka" zamienia się w pajęczą wręcz istotę niepodobną do prawdziwej rodzicielki głównej postaci. Ma wydłużone kończyny, nienaturalnie szpiczaste obojczyki i biodra przypominające odwłok czarnej wdowy. Nie zapominajmy również, że Koralina wpada na duchy dzieci, które miały zostać zabite przez sobowtórkę.
Pradawny ląd
"Pradawny ląd" z 1988 roku wyprodukowany przez Universal Studios i wyreżyserowany przez Dona Blutha ("Wszystkie psy idą do nieba") snuje wzruszającą opowieść o piątce dinozaurów: apatozaura Liliputa, triceratopsa Cery, pteranodona Pterusia, zaurolofa Kaczusi i stegozaura Szpica.
Na początku filmu grupkę młodych roślinożerców (z wyjątkiem pteranodona) atakuje mięsożerny tyranozaur, który przez Blutha został nakreślony jako żądne krwi stworzenie napędzane wyłącznie instynktem. Na ratunek dzieciom przychodzi matka Liliputa. Podczas walki dochodzi do trzęsienia ziemi, które rozdziela ląd, tworząc ogromną przepaść. T.Rex wraz z częścią tych "dobrych" dinozaurów spada i ginie.
Po całym zajściu, które zwieńczyła potężna ulewa, Liliput odnajduje konającą mamę. Jest to jedna z najsmutniejszych scen w historii kina dziecięcego. Niemniej w połączeniu z atakiem T.Rexa stanowi również jedną z najmroczniejszych sekwencji w dziejach animacji. Wielu dorosłych odbiorców wspomina, że gdy pierwszy raz oglądali w dzieciństwie "Pradawny ląd", nie mogli się po nim pozbierać.
Straszny dom
Wypuszczona w 2006 roku animacja "Straszny dom" miała być dla nieco starszych dzieci filmem stworzonym z myślą o Halloween. Dzień przed świętem zmarłych grupka nastolatków obserwuje, jak starszy sąsiad zabiera rower małej dziewczynce, która wjechała nim na jego trawnik. Według miejscowych legend dom niemiłego mężczyzny jest nawiedzony.
Gdy piłka należąca do przyjaciela głównej postaci, DJ-a, ląduje na terenie posiadłości Nebbercrackera, starzec próbuje ją zabrać i przy okazji nastraszyć dzieciaki, ale w tym samym momencie dostaje ataku serca i zostaje zabrany przez karetkę. Bohaterowie pod jego nieobecność postanawiają wkraść się do jego domu i zobaczyć, czy legendy mówią prawdę.
Animowany film jest sam w sobie straszny, gdyż posiada liczne sceny, w których tytułowy dom ożywa. Nic nie równa się jednak z wątkiem młodości Nebbercrackera. DJ poznaje tragiczną historię miłosną sąsiada, który kilkadziesiąt lat temu zaopiekował się więzioną w cyrku kobietą. Przez swoją otyłość Constance była częścią pokazu dziwolągów.
Scena po scenie widzimy, jak sąsiad oraz Constance zakochują się w sobie i w końcu decydują się wybudować razem dom. W trakcie budowy lokalne dzieci dokuczały kobiecie, a ta starała się je przeganiać. W trakcie jednej z takich sytuacji żona Nebbercrackera wpadła do dziury z mokrym betonem i udusiła się. Dom jest nawiedzony, gdyż jego fundamenty powstały na jej zwłokach.
Willy Wonka i fabryka czekolady
W latach 70. filmy dla dzieci były jeszcze bardziej pokręcone, czego dowodem jest choćby "Willy Wonka i fabryka czekolady" z Genem Wilderem ("Młody Frankenstein") w roli szalonego właściciela (zabójczego wręcz) czekoladowego imperium. W wykonaniu Johnny'ego Deppa Wonka jest po prostu dziwny, zaś w interpretacji jego poprzednika – jest w pewnym sensie upiorny.
W kultowej adaptacji powieści Roalda Dahla Charlie i jego dziadek idą na wycieczkę po fabryce. W połowie filmu grupka zdobywców złotego biletu wchodzi na pokład barki i udaje się w rejs po czekoladowej rzece. Łódź wpływa do psychodelicznego tunelu; światło co kilka sekund zaczyna zmieniać swoją barwę – raz robi się ciemniej, raz jaśniej. Zaniepokojeni wycieczkowicze widzą, że płyną coraz szybciej.
Jakby tego było mało, na ekranie widzimy następujące wizje: stonogę pełzającą po ludzkiej twarzy, ścięcie głowy kurczaka, jaszczurkę jedzącą robaka i latającego karalucha.
Aktorzy nie spodziewali się, że w tak intensywnej (trwającej dwie minuty) scenie Wilder będzie recytować wiersz Dahla z obsesją wymalowaną na twarzy. "Tak, niebezpieczeństwo musi rosnąć / Bo wioślarze wiosłują dalej / I nie widać żadnych oznak / By mieli zwolnić" – wygłasza w tunelu gwiazdor.
Anastazja
"Anastazja" z 1998 roku, którą również wyreżyserował twórca "Pradawnego lądu", opowiada historię księżniczki Anastazji Nikołajewny Romanowej, najmłodszej córki cara Mikołaja II. Według legend dziewczyna jako jedyna z rodziny przeżyła egzekucję dokonaną przez bolszewików.
W filmie animowanym, w którym mogliśmy usłyszeć głos m.in. Meg Ryan ("Francuski pocałunek"), Johna Cusacka ("Nic nie mów") i Christophera Lloyda ("Powrót do przeszłości"), głównym złoczyńcą jest Grigorij Rasputin, mistyk i faworyt carycy Aleksandry.
Wiele dzieci wystraszyła scena, w której karykaturalny Rasputin wykonuje utwór "Kiedy nadejdzie noc". W trakcie śpiewania kaznodzieję osacza wir zielonych zjaw.
QUIZ: Jak dobrze pamiętasz złoczyńców z bajek Disneya? [QUIZ]
