"Heweliusz", "Dom dobry", "Breslau"... Tomasz Schuchardt jest dziś wszędzie, ale nie narzekam

W wybitnym "Heweliuszu" nie ma dużej roli, ale wystarcza mu kilka scen jako pasażer feralnego promu, by poruszyć widzów. Wstrząsający "Dom dobry" Wojciecha Smarzowskiego pokazuje go z zupełnie innej strony. 39-latek tak przekonująco wciela się w potwora, który katuje żonę, że ludzie zaczęli wyzywać go na ulicy.

W trzecim sezonie "Odwilży" trzęsie narkotykowym światkiem i pogrywa z policją, a jeszcze niedawno sam tropił seryjnego mordercę w nazistowskim Wrocławiu w "Breslau". Z kolei w nagrodzonych na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni "Ministrantach" gra... księdza.

Piekielnie utalentowany Tomasz Schuchardt nie daje o sobie zapomnieć – w żadnej swojej roli. Choć w 2025 roku jest dosłownie wszędzie, jego historia to nie nagły przypadek, a piętnaście lat ciężkiej, konsekwentnej roboty.

W 2009 roku początkujący aktor ze Starogardu Gdańskiego ukończył studia na Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie, a już rok później odebrał w Gdyni nagrodę za główną rolę w "Chrzcie". Dwa lata później zachwycił na tym samym festiwali kreacją rapera Fokusa w kultowym "Jesteś Bogiem".

To był jasny komunikat: pojawił się ktoś, kogo polska kinematografia może i powinna mieć na radarze. W kolejnych latach tylko to potwierdzał. "W imię…", "Miasto 44", fenomenalna "Cicha noc" Piotra Domalewskiego i przede wszystkim hitowy "Bodo", w którym Schuchardt brawurowo wcielił się w wielką gwiazdę międzywojennego kina Eugeniusza Bodo i dał się poznać szerokiej publiczności.

Schuchardt nie odcinał jednak kuponów, nie stał się celebrytą, nie pozował na ściankach i nie występował w "Tańcach z gwiazdami". Wręcz przeciwnie... pracował jeszcze więcej. Jego wypchana po brzegi filmografia robi ogromne wrażenie: "Hiacynt", "Orzeł. Ostatni patrol", "Odwróceni. Ojcowie i córki", "Krucjata", "Morderczynie", "Czarne stokrotki"...

I aż trzy tytuły Jana Holoubka: "Rojst Millenium", "Doppelgänger. Sobowtór", za którego zgarnął Orła i nagrodę na festiwalu w Gdyni, oraz oczywiście "Wielka woda", wielki hit Netfliksa o powodzi tysiąclecia z kolejną świetną, główną rolą.

Zresztą Schuchardt sam przyznaje, że dużo pracował. – Ostatnio nie narzekam na brak pracy i ciekawych propozycji, prawda jest taka, że przez wiele lat brałem, co było. Kierowała mną wspomniana odpowiedzialność za rodzinę (…). Był to kult pracy, w którym ja i całe moje pokolenie zostaliśmy wychowani – opowiadał w "Wysokich Obcasach".

– To był kolosalny błąd. Przerobiłem to na terapii (…). Dziś praca jest u mnie na trzecim miejscu, za rodziną i za mną samym – dodał aktor, prywatnie mąż aktorki Kamili Kuboth i ojciec 8-letniej córki.

Schuchardt należy do tych aktorów, którzy nigdy nie grają "na pół gwizdka". Nawet jeśli pojawia się na ekranie w krótkim epizodzie, to i tak trudno przejść obok niego obojętnie: jest intensywny, emocjonalny, organiczny. Ten sezon to jednak dla niego poziom wyżej.

"Utrata równowagi", psychologiczny dramat Korka Bojanowskiego, w którym wciela się w reżysera Jacka, przemocowego manipulanta, dosłownie wibruje niepokojem. Schuchardt balansuje na granicy dobra i zła tak precyzyjnie, że widz nie ma pojęcia, czy bohater za chwilę przytuli studentkę, czy rozbije jej psychikę.

W "Breslau", hicie Disney+, Schuchardt rozwala system swoją kreacją Franza Podolsky'ego – niereformowalnego glinę z ostrym językiem, ciętym charakterem i problemem z alkoholem. To rola, która mogłaby łatwo popaść w stereotyp, ale Schuchardt wnosi do niej tak dużo charyzmy, że naprawdę łatwo uwierzyć, że Podolsky jest najlepszym policjantem w mieście, mimo że ma za uszami więcej niż pół komendy.

I wreszcie "Dom dobry". Rola, od której boli dosłownie brzuch. Agata Turkot jest znakomita, ale Schuchardt jest równie rewelacyjny – jest tu wcielonym złem, ale nie przerysowanym, nie groteskowym, tylko realnym i takim, którego widzowie znają z prawdziwych historii o przemocy w rodzinie. Jego Grzesiek manipuluje, rani, uwodzi i niszczy, a jednocześnie… potrafi być czuły i kochający. To właśnie ta dwuznaczność sprawia, że rola wbija w fotel i zostaje na długo po wyjściu z kina.

Co ciekawe, sam aktor przyznał w wywiadzie, że musiał nauczyć się dystansu do pracy, a role bywały dla niego formą terapii. "Budowanie postaci zmusza mnie do stałej pracy nad sobą i poszukiwania, co we mnie. Paradoks polega na tym, że jestem ekstrawertycznym introwertykiem. Tzn. na potrzeby pracy potrafię w swoich emocjach mocno pogrzebać, a potem w życiu uciekam w drugą stronę; pozostaję skryty i schowany" – opowiadał w "Wysokich Obcasach".

To słychać i widać. Schuchardt gra dziś intensywnie, ale świadomie – i to być może właśnie dlatego jego role są coraz lepsze. A przed nami kolejny ważny krok: Schuchardt jako Stanisław Wokulski w serialowej "Lalce" Netfliksa.

To ryzykowna i odważna rola – w końcu mowa o jednym z najbardziej ikonicznych bohaterów polskiej literatury. Trudno też będzie uniknąć porównań z Marcinem Dorocińskim, który równocześnie zagra Wokulskiego w filmie "Lalka". A to przecież nie koniec. Jeszcze w listopadzie czeka nas premiera "Ministrantów", którzy zanoszą się na hit.

Tak, Tomasz Schuchardt wyskakuje dziś z lodówki. Ale szczerze? Nie narzekam. Im więcej tego znakomitego aktora na ekranie, tym lepiej dla polskiego kina.