Fot. Maciej Zienkiewicz / Agencja Gazeta

Jeden z komentujących pod artykułem "Przez 17 lat staraliśmy się z żoną o dziecko i żaden rząd nam nie pomógł" stwierdził kategorycznie: "Samica naszego gatunku powinna rodzić od 17 do 24 roku życia. Samiec powinien zapładniać przed 30. Tylko najlepsze geny powinny przechodzić dalej. Bezpłodność to naturalna blokada. Nie każdy może mieć prawo jazdy CE i nie każdy może mieć dzieci z różnych względów". Nie wdając się w ideologiczny spór, wiadomo, że późne rodzenie staje się coraz powszechniejsze na świecie.

REKLAMA
"Przez 17 lat staraliśmy się z żoną o dziecko i żaden rząd nam nie pomógł"
Obserwujemy ten trend przede wszystkim w krajach wysokorozwiniętych. W Europie kobiety rodzące po raz pierwszy mają średnio pomiędzy 26 a 29 lat, a jeszcze trzy dekady temu było to od 23 do 25 lat. W Hiszpanii większość pierworódek ma powyżej trzydziestki. Podobne zjawisko obserwują np. Japonia czy Stany Zjednoczone.
Zagrożenia późnego rodzenia
Im ludzie są starsi, tym większe jest prawdopodobieństwo bezpłodności. Badania pokazały, że około trzydziestki siedem procent par jest bezpłodnych, pięć lat później już jedenaście, po czterdziestce – trzydzieści trzy, a po czterdziestym piątym roku życia, aż osiemdziesiąt siedem procent. Według niektórych badań kobiety przeżywają szczyt płodności, mając dwadzieścia cztery lata.
Problem niepłodności dotyczy już 15 proc. par. Państwo nie oferuje im praktycznie żadnej pomocy
Z wiekiem zwiększa się także ryzyko urodzenia dziecka z tak zwanymi aberracjami chromosomowymi, czyli przykładowo zespołem Downa. Gdy kobieta rodzi mając dwadzieścia pięć lat, ryzyko wynosi jeden do tysiąca dwieście pięćdziesiąt, gdy ma trzydzieści – jeden do tysiąca, gdy ma trzydzieści pięć – jeden do czterystu, gdy ma czterdzieści – jeden do stu, gdy ma czterdzieści pięć – jeden do trzydziestu, gdy ma czterdzieści dziewięć – jeden do dziesięciu.
logo
Ryzyko urodzenia się dziecka z zespołem Downa względem wieku matki. Fot. Ifnord / http://en.wikipedia.org/wiki/File:Trisomy21_graph.jpg / PD

Innym problemem rodzenia w późnym wieku jest, wspólny czas, jaki w perspektywie mają przed sobą dziecko i rodzice. Ryzyko niedożycia matki do osiemnastych urodzin swojej pociechy wzrasta z każdym rokiem. Tylko jeden procent matek, które ma swoje pierwsze dziecko w wieku dwudziestu pięciu lat, nie dotrwa do jego pełnoletności. Rodząc w wieku czterdziestu pięciu lat, kobiety mają już pięć i pięć dziesiątych procent ryzyka, że nie zobaczą, jak dziecko zdmuchuje osiemnaście świeczek na torcie.
Zalety późnego rodzenia
Z badań wynika, że rodząc w późniejszym wieku, pary najczęściej są odpowiednio przygotowane do wychowania dziecka. Mają lepszą kondycję finansową, stabilniejsze więzy rodzinne oraz wiedzą więcej na temat dobrego wychowania.
Postęp medycyny jest powiązany ze zmianami społecznymi i kulturowymi. Dlatego na szczęście wiele z chorób mogących wpływać negatywnie na późne ciąże, potrafimy skuteczniej leczyć, a sama bezpłodność – także jest coraz mniejszym problemem dzięki zdobyczom nauki, takimi jak przykładowo zapłodnienie in-vitro. No i żyjemy coraz dłużej i w lepszym zdrowiu, dlatego nawet posiadając dzieci w późnym wieku, możemy w pełni się nimi cieszyć i dawać im z siebie wszystko.
Matka Polka wciąż w defensywie. Konferencje polityków nie zwiększają dzietności