Pozostałe serwisy Grupy naTemat:
Śledź nas na:

Pół wieku posuchy, zwycięski remis, klątwa Lubańskiego. Dzisiaj Polska - Anglia

Maciej Piasecki
Anglia, Rosja, Niemcy. Są mecze na które kibice reprezentacji Polski szczególnie zacierają ręce. W środę na PGE Narodowym o 20:45 rozpocznie się kolejna odsłona bitwy polsko-angielskiej. Meczu, w którym wicemistrz Europy przyjedzie do drużyny z Robertem Lewandowskim i... stadionem pełnym magii.
Robert Lewandowski w środę będzie polował na pierwszego gola dla reprezentacji Polski w meczach z Anglią. • Fot. ANDRZEJ IWANCZUK/REPORTER
Tak już jednak mamy w swojej naturze, że im gorzej, tym lepiej. My, Biało-Czerwoni. Paradoksalnie, po stronie środowego rywala barwy jednak całkiem podobne. Można też analogicznie nawiązać do wspomnianej magii stadionu. Tak samo jak PGE Narodowy, tak hasło Wembley - wzbudza wśród polskich kibiców szybsze bicie serca.

Zwycięska klątwa

Jeśli ktoś nie zna się na piłce nożnej, mógłby pomyśleć, że skoro futbol wymyślili Anglicy, to oni niemal z urzędu powinni być najlepsi w "kopaną". Otóż nie, nic z tego, a co więcej - pomijając niedawny "sukces" wicemistrzostwa z Euro 2020, więcej było kpin i drwin z angielskiej reprezentacji na przestrzeni ostatniego... półwiecza. Historycznie rzecz ujmując, Anglicy zginęli od własnej broni. Najpierw wymyślili piłkę, później zabrali się za wygrywanie mundialu (1966) i uwierzyli w swoją nieomylność. Skoro zostali mistrzami świata, to reszta powinna przed nimi uklęknąć. I na tym zakończą się próby odebrania Anglii miana tej najlepszej, piłkarskiej nacji. Kiedykolwiek, przez kogokolwiek. No nie, tak to nie działa.


Wyszło odwrotnie i po wygraniu mundialu u siebie, najstarsza piłkarska reprezentacja na świecie (obok Szkocji), nie wygrała nic poważnego. Na mistrzostwach świata Anglicy nie powąchali nawet półfinału. A od 1966 roku próbowali aż dwanaście razy.

Niewiele lepiej było w mistrzostwach Europy. Wynik drużyny, którą prowadzi trener Gareth Southgate był najlepszym w historii startów. Do tego można dopisać jedno trzecie miejsce (1968) i regulaminowo nierozstrzygnięty mecz o brąz (1996).

Jak na posiadaczy najlepszej piłkarskiej ligi świata, wyniki reprezentacji można zapisać pod hasłem dużego rozczarowania. W Premier League grają jednak wielcy z całego świata, a ławki trenerskie należą do szkoleniowców, wśród których próżno szukać Anglika na czele ligowej tabeli.

Na kłopoty Domarski

W Polsce wajcha przekręcona jest w drugą stronę. PKO Ekstraklasa jest raczej dalej niż bliżej poziomu europejskiej przyzwoitości.

Sukcesy reprezentacji? Nieco bliższe od tych angielskich, ale tylko o kilka lat. Nie ma jednak z czego i kogo czerpać, jeśli krajowe podwórko jest sportowo ubogie.

Polacy – tak jak Anglicy – miewają jednak skłonności do przesady. Kto nie słyszał o "zwycięskim remisie" z Anglią na Wembley, niech pierwszy rzuci kamieniem. Coś, co zapisało się do kanonu opowieści o piłce nożnej i reprezentacji Polski przez dziadków, wujków, ciocie i babcie.
Siedemnastego października 1973 roku Biało-Czerwoni dzięki remisowi na wyjeździe z Anglikami zapewnili sobie awans na mistrzostwa świata.

Na mundialu skończyło się historycznym brązowym medalem Jana Tomaszewskiego i spółki. Trenerem był nieodżałowany Kazimierz Górski. Człowiek, którego pomnik znajduje się obok PGE Narodowego.

Z pewnością pan Kazimierz będzie spoglądał na kolejny polsko-angielski klasyk. Ciekawe czy pod nosem uprości w swoim stylu, przypominając, że piłka jest okrągła, a bramki są dwie...

Dramat Lubańskiego

Jak nie o Janie Domarskim, to jest też inny supersnajper, którego w klasyfikacji najlepszych strzelców w historii reprezentacji Polski zdystansował Robert Lewandowski.

Włodzimierz Lubański był talentem na miarę Realu Madryt. Do stolicy Hiszpanii legenda reprezentacji i Górnika Zabrze nigdy nie trafiła, ale kto wie co by było, gdyby nie mecz z... Anglią właśnie.

Szóstego czerwca 1973 roku na Stadionie Śląskim w Chorzowie Polacy jedyny raz w historii pokonali Anglików. Wygrana 2:0 po golach Roberta Gadochy (via Jana Banasia, pewności nie ma do dziś) i Lubańskiego. Ten drugi wygraną okupił jednak kontuzją, która spowodowała m.in. trzyletni rozbrat z reprezentacją Polski.
Lubański z największego talentu polskiej piłki stał się największym pechowcem. Więźniem czasów, w których żył. Wydaje się, że w dzisiejszych realiach powrót po takim urazie (zerwane więzadła w kolanie) mógłby dać Polakowi drugie sportowe życie.

Prawie 50 lat czekania

Zwycięstwo okupione kontuzją Lubańskiego to jedyny sukces Biało-Czerwonych w dwudziestu meczach, jakie zagrali z Anglikami.

Z polsko-angielską rywalizacją tak już jest, że z poza w/w meczami-pomnikami, niemal każdy ma jakieś własne wspomnienie. Remis na starym stadionie Legii Warszawa 0:0 w 1999 roku i tlące się szanse Radosława Gilewicza czy Andrzeja Juskowiaka na zwycięskiego gola.
Humorystyczny akcent, strzał z... połowy boiska Mirosława Trzeciaka - jak mawia klasyk - do statystyk. I popis w tamtym meczu, ponownie na Wembley, Paula Scholesa, autora hat-tricka.

Był też Marek Citko i uciszenie angielskich trybun, choć wielki Alan Shearer odpowiedział dwukrotnie (rok 1996), pozbawiając Polaków złudzeń.
Często brakowało też trochę szczęścia, jak przy porażce w 2004 roku po samobójczym golu Arkadiusza Głowackiego.

Aż wreszcie pamiętny "Basen Narodowy", czyli spotkanie przełożone ze względu na ulewę i... nie do końca przetestowany dach stadionu w Warszawie.

Przynajmniej w teorii. W praktyce po prostu kolejny wyszło na to, że mądry Polak po szkodzie, a na kompletnie zalanej murawie nie dało się grać.

Choć akurat w drugim terminie wyszło całkiem nieźle, remis 1:1. Właśnie w 2012 roku po raz ostatni Polacy grali z Anglikami na stadionie, na którym ponownie zmierzą się z tym rywalem ósmego sierpnia 2021.

Punkt zwrotny Sousy?

Anglikom gola nie strzelił (jeszcze) Robert Lewandowski. Co ciekawe, z dwunastu trafień w historii Biało-Czerwoni aż osiem zanotowali między 31. a 60. minutą spotkania.

Zgodnie z tradycją strzelił również Jakub Moder podczas marcowego meczu na Wembley. Ostatecznie starczyło tylko na honorowe trafienie i porażkę 1:2. Anglicy w obecnych eliminacjach gola stracili jednak tylko z Polakami. A Biało-Czerwoni na angielskim terenie zagrali jeden z lepszych meczów eliminacji do MŚ.

Jeśli dołożymy do tego mecz z Hiszpanią (1:1) na Euro 2020, można uknuć teorię dotyczącą dobrej postawy drużyny Paulo Sousy w meczu z faworytami. Do tego Kamil Glik, który w kadrze nadal jest (w 2012 grali też Lewandowski i Grzegorz Krychowiak) i potrafi strzelać Anglikom.

A jeśli wsiada się w Warszawie do taksówki i pierwsze słowa, które padają z ust taksówkarza to: Ważny mecz, będzie dobrze, gramy u siebie - to widać, że optymizm w narodzie jest. Mieszając go z PGE Narodowym (współczesny "Kocioł Czarownic"), kompletem na trybunach, to kto wie... Gdyby zespół pod wodzą portugalskiego szkoleniowca zatrzymał niepokonanego lidera, to by było coś. Zwycięstwo Polaków? W Warszawie ogłoszonoby w środę... długi weekend.

Ale w całym tym, narodowym uniesieniu, należy pamiętać, że Polacy zagrają z wicemistrzami Europy. Zespołem, który równie dobrze może pokazać Biało-Czerwonym - w sposób brutalny - miejsce w szeregu.

Polsko-angielskie starcia


Bilans Polaków vs Anglia:
20 spotkań, 1 zwycięstwo, 7 remisów, 12 porażek, gole: 12-32

Czytaj także: Reprezentacja według Sousy. Kiepska defensywa i druga ofensywa w Europie

Posłuchaj "naTemat codziennie". Skrót dnia w mniej niż 5 minut

Zobacz także :
  1. "Jestem odpowiedzialny/a, więc...". Tak odpowiedzieli na to pytanie Polacy
  2. To nie jest zwykła niania video. Niania Philips Avent śledzi oddech i sen oraz rozpoznaje płacz
  3. Cichy sprzymierzeniec każdej mamy – to on robi porządek, gdy śpisz!
  4. Mini, ale jednak nie taki mały. Poznaj auto do zadań specjalnych
  5. Zbuduj dom, posadź drzewo, spłodź syna. Stereotyp?
  6. To będzie przełom. Po 30 latach starań do szkół wchodzi nowy przedmiot
  7. Znasz wszystkie gwiazdy polskiego sportu? Trudny quiz dla prawdziwych kibiców