Kamil Nosel w radiu wkręcał wszystkich: Wojewódzkiego, Muchę, Pazurę, a nawet panią Basię. "Najtrudniej utrzymać absurd"

Lepiej uważać, bo jak się ich długo posłucha to mogą "zryć beret".

Tak, tam była audycja tego samego typu z tą różnicą, że znajomy wkręcał znajomego, a ja w pewnym sensie realizowałem ich zlecenia. Przykładowo, dzwonisz do mnie z prośbą, żebym wkręcił Twojego znajomego z redakcji. Dajesz przydatne informacje, ja robię research i wymyślałem jakąś abstrakcyjną, możliwie głupią sytuację. Natomiast w Radiu ZET to ja od początku do końca knuję cały pomysł.

Zazwyczaj jestem centralą i w hierarchii instytucji stoję wyżej, więc generalnie mi ufają i kupują te moje bajki. Poza tym czasami boją się swoich przełożonych, a wiedząc, że jestem kimś "wyżej" wolą się podporządkować. Wystarczy ubrać absurd w realną sytuację.

Niedawno zadzwoniłem do ośrodka zdrowia i przedstawiłem się, jako podporucznik z V Brygady Lotnictwa Podziemnego i Nadziemnego. Wyjaśniłem, że na trajektorii lotu ich ośrodek pokrywa się z miejscem, w którym nastąpi zrzut paliwa z naszego samolotu Perszing 487. Kobieta w totalnej panice uwierzyła i pytała, czy musi kogoś alarmować itd. Koniec końców całkowicie uwierzyła, że wraz z żandarmerią wojskową kilka ich pracowników będzie musiało stać z miskami nad głową i łapać spadające paliwo.

W trakcie nagrania mnie to w ogóle nie bawi. Ja się nakręcam tak samo, jak moi rozmówcy. Przewiduję ich ewentualne odpowiedzi i przygotowuję ewentualną ripostę. Ciągle myślę, więc nie mam czasu na to, żeby się z tego śmiać. Uśmiech pojawia się dopiero podczas montażu, wtedy dowiaduję się, że z moich ust padło coś, o czym nawet nie wiedziałem.

Wszystko jest nagrywane wcześniej, mam ograniczony czas antenowy, a słuchaczom chcę dać to, co najzabawniejsze, a nie męczyć ich mało zabawnymi kwestiami.

Dokładnie tak, próbowałem zweryfikować jego wykształcenie. Nie skumał absurdalnego pomysłu i mojego nazwiska, ale szedłem w zaparte udając, że nie wiem kim jest.

Jeszcze do wakacji codziennie miałem ludzi z showbiznesu, ale po wakacjach dzwonię także do pracowników instytucji, więc jest w miarę równo.

No właśnie nie. Wtedy celebrytów nie można już w ogóle złapać, ludzie wcześniej wychodzą z pracy i ciężko coś dobrego nagrać.

Bardzo bystry jest Piotr Kraśko, który już na początku powiedział "panie Kamilu, znam pana audycję, nie ze mną te numery". Podobnie Justyna Pochanke i Kamil Durczok, oni się nie dają – czapki z głów. Przysłowiowe panie z okienka raczej nie rozpoznają, ale jak zaczynają się orientować, że coś jest nie tak to po prostu się wycofuję.

Babka jest bardziej wiarygodna, poza tym zazwyczaj to kobiety są urzędniczkami, a w takiej roli często dzwonię. Gdy gram faceta to wcielam się w idiotę i obieram daną ścieżkę rozmowy, którą idę w zaparte. Ciekawe, że udając kobietę nigdy nie zdarzyło mi się przypadkiem mówić o sobie w męskiej osobie.

To mój głos, żaden komputer mi nie pomaga.

Na pewno śledzę konkurencję i słucham ich show, ale na nikim się nie wzoruję. Wychodzę z założenia, że nie ma sensu robić czegoś gorzej niż jego autor. Zdecydowanie lepiej robić coś swojego.

Oj nie, za dużo ich już było. Pamiętam tylko te charakterystyczne lub wyjątkowo absurdalne.

Odcinek z Cezarym Pazura. Łyknął, że dzwonię ze spółdzielni mieszkaniowej z pytaniem czy "wymieszkuje" w swoim mieszkaniu godziny opłacone w czynszu, bo jeżeli nie to musi je "domieszkać". Pazura pozytywnie się zdenerwował i naprawdę bardzo fajnie ze mną rozmawiał, mimo że był moment, w którym prawie rzucił już słuchawką. Gdy wyjaśniłem, że to tylko żarty nie obraził się, ale śmiał się razem ze mną.

To był totalny zbieg okoliczności. Wymyśliłem historię związaną z domofonem, tak się złożyło, że Hirek Wrona naprawdę miał jakieś problemy ze swoją administracją mieszkaniową. Niesamowicie się nakręcił, jechał na nich tak mocno, że w pewnym momencie padło nawet coś o sądzie. Wtedy zorientowałem się, że czas kończyć numer. Hirek zareagował soczystym bluzgiem, ale wspólnie doszliśmy do wniosku, że lepiej tego nie puszczać, bo było zbyt hardkorowe. Sam Hirek Wrona był bardzo w porządku, po prostu niechcący trafiłem na temat, który go przejął.

Mam listę telefonów i praktycznie jadę od góry do dołu aż ktoś odbierze. Czasami przeglądam też plotkarskie portale, żeby wiedzieć kto jest aktualnie na świeczniku. Zabawne, że niektóre gwiazdy chętnie współpracują i same daję namiary na swoje koleżanki i kolegów po fachu, które mógłbym wkręcić. Nic nie działa tak dobrze jak namacalna rzeczywistość, która dotyka każdego, nawet celebrytów.

Zdecydowanie przetrzymać rozmówcę w absurdzie do samego końca. Poza tym trzeba być ciągle na tyle kreatywnym, żeby co chwilę dorzucać coś do pieca. Zaczynam temat, rozwijam go i w końcu nabijam ćwieka czymś mega absurdalnym. Wtedy koniec, ujawniam się.