Krzysztof Gonciarz spędził miesiąc bez internetu. Teraz wrócił. "Nie sądziłem, że będę tak przytłoczony" [wywiad]

Pierwszym punktem wyjścia była chęć zmierzenia się z samym sobą. Moja praca, czas wolny i w zasadzie wszystko, co robię na co dzień, zaczęło kręcić się wokół internetu. Poczułem, że jestem w pewien sposób "uzależniony" i nie za bardzo mogę bez tego funkcjonować. Chciałem się po prostu z tym zmierzyć. Z drugiej strony, ta cała otoczka, dzięki której robiłem wszystko w pewien sposób publicznie. Było to lekkie zmiękczenie całej idei, ale skoro w jakiś tam sposób jestem osobą publiczną, to może moja akcja trochę spełniła funkcję społeczną.

Myślę, że tak. Robiłbym dokładnie to samo, bo z wyjątkiem kilku akcji nie starałem się, żeby to wszystko było jakoś wyjątkowo medialne. Nie próbowałbym pewnie zamówić czegoś z internetu lub żartować z trollowania i prowokowania ludzi. Sam dla siebie bym tego nie robił, a w internetowej relacji miało to jakieś uzasadnienie.

To, co w całej akcji ciekawi chyba najbardziej – co robiłeś przez ten miesiąc? Ja z internetu korzystam kilkanaście godzin dziennie: w pracy, w domu. I ciężko mi to zmienić.

Wziąłeś się też za gotowanie i odchudzanie? Jak poszło?

W jak najbardziej pozytywną stronę. Gotuję już chyba na całkiem niezłym poziomie. Ale ważne, żeby teraz nagle nie rzucić tego wszystkiego tylko dlatego, że skończył się "miesiąc bez internetu". Bardzo łatwo wszystko przekreślić. Nie warto wychodzić z założenia w stylu "OK, miesiąc minął, to teraz będę siedział ciągle na Facebooku". To byłoby wyrzucenie całej idei do kosza.

To ciekawe, bo najbardziej brakowało wszystkich rzeczy związanych z pracą, a nie tych z typowo towarzyskiej i rozrywkowej warstwy internetu. Poza tym dość mocno odczuwałem brak praktycznych narzędzi i opcji, których potrzeba do codziennego życia np. przelewów bankowych. Uwierz mi, korzystanie z banków bez internetu to koszmar. Bolał też brak sklepów internetowych no i oczywiście e-maila. Tylko że również w tym wymiarze zawodowym, a nie towarzyskim. Nie miałem problemu z tym, że nagle na Facebooku nie mogę pogadać ze znajomymi.

Tak, była włączona zwrotka z informacją o akcji i podanym numerem telefonu w pilnych przypadkach.

Zajrzyj też tutaj: "Niczego nie potrzebuję, sklepowe promocje mnie nie interesują" - filozofia życiowa minimalisty

W moim przypadku była to konieczność księgowego rozliczenia mojej firmy za poprzedni miesiąc, więc taki bardzo praktyczny wymiar. Wszystko jest online, wszystkie faktury są na mailu itd. To był jedyny moment przez cały miesiąc, kiedy musiałem skorzystać z internetu. Wolę nie zaczynać z Urzędem Skarbowym.

Miałeś jakiś moment kryzysu, w którym chciałeś przestać, bo czułeś nieodpartą potrzebę wejścia do internetu?

To właśnie ten moment z księgowością, ale to nie była moja zachcianka. Jeżeli chodzi o nieodpartą potrzebę bycia online, to kompletnie tego nie miałem. Sam się sobie dziwiłem, bo spodziewałem się, że będzie mi to towarzyszyć przez spory czas. Co prawda, na samym początku jeszcze naturalnie pojawiały się takie myśli, ale bardzo szybko całkowicie straciłem na to ochotę. Przestałem w ogóle myśleć w kategorii, czy mi się uda wytrzymać, czy nie. Po dwóch tygodniach nie zastanawiałem się już nad tym, że nie mam internetu. To stało się naturalne.

Dostawałeś też sporo listów i paczek od widzów. Sam ich o to prosiłeś?

Tak, łącznie przyszło ich kilkaset. Nawet nie wszystkie jeszcze otworzyłem. W salonie leży wielki wór korespondencji i nie bardzo wiem, jak się do tego zabrać. Oprócz zwykłych listów ze słodyczami itd. widzowie na wiele sposobów bawili się konwencją. Ktoś próbował ułożyć rebus albo wysłał pudełko po butach wypełnione pogniecionymi gazetami. Na dole był napis "pudło ze spamem". Ktoś inny wysłał na płycie screeny z Facebooka i YouTube lub filmy pornograficzne. Ludzie czuli ten klimat i starali się przetłumaczyć internet na świat pozainternetowy. Ta analogowa korespondencja okazuje się rządzić innymi zasadami niż komentarze w internecie. Jest dużo bardziej elegancka, może nawet intymna. Wiadomo, że jeżeli ktoś mnie nie lubi, to nie będzie się mu chciało nic wysyłać. W internecie nie ma tej bariery i dlatego jest tyle negatywnych emocji.

Co z "miesiąca bez internetu" wyjątkowo utkwiło Ci w pamięci?

Zdarzało się, że zaglądałeś komuś przez ramię, żeby zobaczyć, "co słychać" w internecie?

Nie prowokowałem specjalnie takich sytuacji, ale jak ktoś chciał mi pokazać jakiś filmik na YouTube, to nie robiłem cyrku w stylu "o, nie używam internetu, zatykam uszy i wychodzę". Sam z internetu nie korzystałem.

Będziesz teraz w jakiś sposób ograniczał korzystanie z internetu?