Odwiedzają groby swoich panów, potrafią umrzeć tydzień po nich. Czy psy tęsknią?
Zastanawiasz się, czy pies tęskni za zmarłym właścicielem lub co czuje, gdy zostaje oddany? W tym tekście znajdziesz odpowiedź. Dowiesz się, jak objawia się psia tęsknota, jak jej zaradzić i jakie ma skutki zdrowotne.
Tęsknota u psa — objawy
Tęsknota u psa może objawiać się na wiele sposobów. Psy, które zmieniły właściciela, są ciche i nieufne. Czasami pojawia się u nich agresja lękowa. Szczeniaki zabrane od matki mogą skomleć i piszczeć. Psy, których właściciel umarł, mają tendencję do apatii. Na tęsknotę może wskazywać każdy z poniższych objawów.Objawy tęsknoty u psa:
- niszczenie mebli;
- wycie i szczekanie;
- napięcie mięśni;
- częste ziewanie;
- oblizywanie warg;
- płytkie i szybkie zianie;
- brak apetytu i pragnienia.
Czy pies może zachorować z tęsknoty?
Tęsknota jest źródłem przewlekłego stresu, który ma negatywny wpływ na zdrowie. W następstwie długotrwałej tęsknoty pojawiają się liczne zaburzenia fizyczne. Najczęstszym objawem jest wzmożone napięcie mięśniowe oraz choroby układu pokarmowego.U psów, które mają tendencję do wokalizowania, mogą pojawić się zmiany w migdałkach i krtani. Oprócz tego powszechną konsekwencją psiej tęsknoty są owrzodzenia błony śluzowej żołądka, utrata sierści, zesztywnienie ciała, wymioty i biegunka.
Pies w wyniku tęsknoty może zachorować psychicznie. Dużym problemem jest psia depresja oraz nieprawidłowe zachowania, m.in. zjadanie rzeczy niejadalnych (tzw. spaczone łaknienie PICA). Tęskniące psy mają problemy ze skupieniem uwagi, nie robią postępów w nauce, ich agresja stale wzrasta.
Długotrwały niepokój zaburza funkcjonowanie układu odpornościowego i przyczynia się do powstawania anoreksji. Powszechne są uszkodzenia zębów i dziąseł (od ciągłego żucia i gryzienia), a także samookaleczenia — wygryzanie sierści, gryzienie ogona.
Znane są również przypadki śmierci psa z tęsknoty. Taką historię opisała Rzeczpospolita. 12-letni owczarek kaukaski Bandzior zmarł tydzień po swoim właścicielu. Wcześniej był okazem zdrowia.
— On tak płakał po śmierci pana Mieczysława, że do krwi wytarła mu się sierść pod oczami — opowiadała pielęgniarka zmarłego. — Nigdy w życiu czegoś takiego nie widziałam. Ja płakałam razem z nim.
Czy pies z tęsknoty może nie jeść?
Stres to czynnik, które może pobudzać apetyt albo go hamować. U zwierząt najczęściej mamy do czynienia z tym drugim. Za wszystko odpowiada kortyzol, czyli hormon stresu. Jego receptory znajdują na każdej komórce organizmu, również w układzie pokarmowym, co nie pozostaje bez wpływu na pracę żołądka i jelit. Podczas odczuwania intensywnej tęsknoty i stresu z nią związanego apetyt ulega zahamowaniu, pojawia się biegunka i wymioty.Stres wiążący się z długotrwałą tęsknotą powoduje uczucie "ścisku w żołądku". Perystaltyka jelit zostaje spowolniona, a jedzenie przestaje sprawiać przyjemność. Może to być powiązane ze śmiercią opiekuna, zmianą właściciela lub lękiem separacyjnym. Lęk separacyjny polega na tym, że pies boi się, iż jego opiekun nigdy do niego nie wróci. Każde wyjście do pracy kończy się telefonami od sąsiadów, którzy skarżą się na skomlenie i szczekanie tęskniącego psa. Kilka prostych ćwiczeń pozwala wyeliminować ten problem.
Psu, który odmawia jedzenia, trzeba okazać wiele cierpliwości. Można dawać mu ulubione przysmaki, a przede wszystkim zadbać o to, by czuł się bezpieczny i kochany. Złym pomysłem jest karmienie psa na siłę. Prawda jest taka, że jeśli pies nie chce jeść z tęsknoty, to żadne leki ani kroplówki nie pomogą. Badania naukowe dowodzą, że psy przeżywają stratę tak samo jak ludzie i muszą przejść przez wszystkie etapy żałoby.
Jak długo pies tęskni za właścicielem?
Cała Japonia żyła historią psa Hachiko. Czworonóg codziennie odprowadzał swojego pana na pociąg, a później odbierał go z dworca. Pewnego dnia właściciel Hachiko zmarł niespodziewanie i nigdy nie wrócił z pracy. Pies czekał na niego na peronie przez 10 lat. Stał się symbolem wierności — mieszkańcy Tokio wybudowali mu pomnik, a film pt. "Mój przyjaciel Hachiko" okazał się wielkim hitem.Podobną wiernością wykazuje się "cmentarny pies z Bydgoszczy", który od dwóch lat codziennie przychodzi na cmentarz. Jest pół dziki, ale nikomu nie przeszkadza. Mieszkańcy Bydgoszczy dokarmiają go karmą i mięsem, a przede wszystkim — podziwiają jego wierność. Uważają, że pies mieszka na cmentarzu, bo pochowano tam jego pana.
Znakomitym przykładem psiej tęsknoty jest pies Dżok z Krakowa. Właściciel psa podczas jednego ze wspólnych spacerów miał zawał i zmarł na środku skrzyżowania. Pies codziennie odwiedzał to miejsce i czekał na zabranego przez karetkę pana.
Mieszkańcy Krakowa dostrzegli nietypowe zachowanie Dżoka i wybudowali mu pomnik. Niestety historia czworonoga nie skończyła się happy endem. Pies został adoptowany, ale uciekł z nowego domu (szedł na skrzyżowanie?) i wpadł pod koła pociągu.
Czytaj także: Ta historia poruszyła internautów: Wierny pies od siedmiu lat pilnuje grobu swojego pana
Czy pies może tęsknić za drugim psem?
Psy są zdolne do prawdziwej przyjaźni. Wie o tym każdy właściciel czworonoga, który widzi, że z jednymi psami "jest chemia", a z innymi jej brakuje. Co więcej, pies może zaprzyjaźnić się z przedstawicielem innego gatunku: kotem, papużką, koniem. Utrata każdego przyjaciela będzie dla niego tak samo bolesna.Każdy zna kilka przykładów psiej lojalności. W internecie można znaleźć wiele filmików, na których pies koczuje przy ciele potrąconego przyjaciela albo leży całymi dniami w miejscu, w którym pochowano jego towarzysza. Z perspektywy naukowców to tylko "wzruszające filmiki", ale każdy, kto ma psa, intuicyjnie wie, że pies może tęsknić za drugim psem.
Psy odczuwają podobnie do ludzi. Przywiązują się i lubią, gdy w relacji panuje równowaga. Ludzie chętnie siedzą przy piwie lub kawie, a psy uwielbiają razem hasać, uprawiać zapasy, kopać dołki. Tego nie zastąpi relacja z nawet najlepszym opiekunem. Gdy zaczyna tego brakować, robi się smutno.
Czy szczeniak może tęsknić za mamą?
Pierwsze dni ze szczeniakiem są bardzo trudne. Maluch może piszczeć, podgryzać lub skomleć. Każde z tych zachowań wskazuje na tęsknotę za matką i rodzeństwem. Brak poczucia bezpieczeństwa jest potęgowany przez obecność nowych osób, miejsc i zapachów.Przestraszonego pieska nie wolno uszczęśliwiać na siłę. Nie należy go nachalnie głaskać, przytulać, karmić na siłę. Najlepiej zostawić go na jakiś czas w spokoju i poczekać aż sam nawiąże kontakt. Mały piesek musi zajrzeć w każdy kąt, obwąchać wszystko i przyzwyczaić się do nowego miejsca.
Tęsknota szczeniaka za matką może trwać nawet do tygodnia. Kiedy piesek zaaklimatyzuje się, można rozpocząć proces nawiązywania więzi. Doskonałym sposobem jest zabawa, a najlepszym — szarpaki. Szarpanie buduje pewność siebie u psa, pogłębia relacje z opiekunem i poprawia sprawność fizyczną.