Okrągły stół w Kościele. Boniecki, Rydzyk, Isakowicz-Zaleski i Bartoś przy jednym stole?

Czy jednak przy podziałach na chociażby kościół Rydzyka, na katolików konserwatywnych i tych określanych jako "otwartych" tak rozmowa jest w ogóle możliwa?

Jego zdaniem, różnice między ks. Bonieckim i o. Rydzykiem są niewielkie. – Nie kwestionują przecież kwestii dogmatycznych. Inaczej rozumieją po prostu rzeczywistość społeczną – podkreśla Terlikowski.

Potrzebę dyskusji przy okrągłym stole widzi Marcin Przeciszewski, redaktor naczelny Katolickiej Agencji Informacyjnej. – Okrągły stół jest jak najbardziej potrzebny. Wszelki dialog Kościołowi wychodzi zawsze na dobre. Kościół to w końcu wspólnota ludzi zmierzających w tym samym kierunku. Paradoksem jest, że pewne środowiska w ramach Kościoła prezentują zupełnie skrajne środowiska. Zaprzeczają w ten sposób swojemu powołaniu, ale budzą również publiczne zgorszenie – uważa Przeciszewski.

Jego zdaniem, bez sensu jest jednak rozmowa o podziałach w Kościele, bo do niczego nie prowadzi. – Rozmawiajmy o jedności, o wspólnym działaniu – dodaje.

Z tą opinią zgadza się Terlikowski. Według niego, warto rozmawiać właśnie z tego powodu, żeby katolicy uświadomili sobie, jak wiele ich łączy. – Będziemy wtedy lepszymi świadkami. Podzielony Kościół jest zdecydowanie gorszym świadectwem na zewnątrz – twierdzi naczelny portalu Fronda.

Według niego, do rozmowy powinien się też włączyć ojciec Rydzyk. – Jeśli tylko by chciał, to oczywiście powinien.

Przeciszewski nie widzi jednak przy tym stole przedstawicieli Episkopatu. – Powinien się odbyć pod ich patronatem, ale nie z ich udziałem. Episkopat powinien ten dialog inspirować i korygować. Nie są stroną tu jednak stroną – zaznacza.

Tę opinię potwierdza Tomasz Terlikowski. – To nie jest debata, w której aktywnie uczestniczy Episkopat Polski. I chyba nie ma takiej potrzeby. To przede wszystkim dyskusja środowiska świeckich katolików – dodaje.

Zupełnie innego zdania jest za to katolicka publicystka Halina Bortnowska. – O tym, kto powinien zasiąść do dyskusji o podziałach w Kościele, nie może decydować typowanie publicystów, dziennikarzy i działaczy katolickich. Powinno się to odbywać w ramach struktur hierarchii kościelnej – podkreśla – W Kościele istnieją przecież zasady typowania reprezentantów soborów diecezjalnych i krajowych. Uważam, że taka kolejna medialna dyskusja nic nie wniesie. Kościół powinien wrócić do debaty synodalnej, bo taka jest jego tradycja – przypomina publicystka.

– Okrągły stół był wynalazkiem politycznym. W Kościele mamy taki problem, że polityka wpycha się zbyt mocno do Kościoła. Kościół powinien być jednogłośny w prawdach wiary i moralności, ale w kwestiach społeczno-politycznych już nie – uważa.

Podobnie uważa o. Zięba. – Przy takim stole powinny zasiąść wszystkie strony, ale co to znaczy "wszystkie strony" i kto ma mandat do reprezentowania np. jezuitów czy dominikanów? – pyta o. Zięba – Problematyczne jest nie tylko kto z kim będzie dyskutował, ale również na jakie tematy. Okrągły stół to świetny wymysł polityczny, ale ma mało racji bytu w Kościele – podkreśla dominikanin.

Przyznaje, że dialog jest potrzebny, ale nie w takiej formie. Ma wątpliwości, czy wszyscy przyłączyliby się do takiej rozmowy. Chociaż, jak zaznacza powinni. – Ewangelia bardzo wyraźnie uczy dialogu i szacunku do człowieka, również tego odmiennie myślącego. Jeśli ktoś by się od tego dialogu odciął, to staje się niewierny duchowi Ewangelii – twierdzi o. Zięba.

Ks. Lemański obawia się również, że do takiego spotkania mogłoby nie dojść z jeszcze jednego powodu. Niechęci niektórych duchownych do dyskusji ze świeckimi publicystami. – Mają swoje spotkania w gremiach biskupich i nie wydaje mi się, żeby byli zainteresowani spotkaniami z laikatem i katolickimi publicystami – podkreśla – Kościół katolicki w Polsce jeszcze nie dojrzał do takiego spotkania. Potrzeba na to kilku lat.